آمار
| تعداد نشریات | 26 |
| تعداد شماره‌ها | 447 |
| تعداد مقالات | 4,557 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,380,003 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,074 |
تأمّلی در تمامی یا ناتمامی مثنوی مولوی | ||
| نثرپژوهی ادب فارسی | ||
| مقاله 8، دوره 19، شماره 39، تیر 1395، صفحه 165-188 اصل مقاله (286.27 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jll.2016.1458 | ||
| نویسندگان | ||
| علی قبادی کیا* 1؛ محمّد بهنام فر2 | ||
| 1کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند | ||
| 2دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند | ||
| چکیده | ||
| یکیاز معمّاهای ناگشودۀ مثنوی معنوی، بحث تمامی یا ناتمامیآن در حیات مولاناست. عدّه‌ای بر این باورند که کهولت سن، بیماری و رحلت مولانا موجب شد تا مثنوی، خاصّه، آخرین قصۀ آن؛یعنی قصۀ ذاتالصّور، ناتمام باقی بماند. برخی نیز معتقدند که مولانا سالها پیش از آنکه از دار دنیا برود مثنوی را به پایان رسانده بود و هیچ بحثی را ناتمام باقی نگذاشت. نتایج این پژوهش که به شیوۀ تحلیل محتوا انجام شده است نشان میدهد که اتمام مثنوی نه تنها درزمان حیات مولانا صورت گرفته، بلکه شخص وی برکتابت و نسخت آن نیز نظارت داشته و نیز قصّة ذات الصّور در آن ناتمام نمانده است و این داستان درواقع سرگذشت سلوک عارفانة سالکان و معرفتجویانیاست که ماجرای عشقشان با معشوق، نه آغازی دارد و نه فرجامی. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مولوی (رومی)؛ پایان مثنوی؛ داستان شهزادگان؛ قصۀ ذات الصّور؛ دز هوش‌ربا | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,124 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,214 |
||