آمار
| تعداد نشریات | 26 |
| تعداد شماره‌ها | 447 |
| تعداد مقالات | 4,557 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,380,001 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,066 |
تحلیل قابلیت زیست پذیری در مناطق کلان شهر اهواز | ||
| جغرافیای اجتماعی شهری | ||
| مقاله 2، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 10، فروردین 1396، صفحه 23-44 اصل مقاله (405.71 K) | ||
| نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی (کاربردی - توسعه ای) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/juas.2017.1939 | ||
| نویسندگان | ||
| فرزانه ساسانپور* 1؛ علی موحّد2؛ امید لطیفی3 | ||
| 1دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| 2دانشیار گروه جغرافیا وبرنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| 3دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| شهرنشینی به عنوان دومین انقلاب در فرهنگ انسان، باعث دگرگونی در روابط متقابل انسان‌ها و محیط شدهاست. در دهه‌های اخیر به موازات نظریههای توسعۀ پایدار و توسعۀ پایدار شهری ایدۀ ارتقای کیفیت زندگی که خود موجبات زیستپذیر بودن شهرها را سبب می‌شود جای خود را در ادبیات برنامهریزی شهری باز کرده است و به همین دلیل قابلیت برخورداری از خصوصیات زیستپذیری برای شهرها و به ویژه کلانشهرها ضرورت یافته است. هدف این پژوهش بررسی قابلیت زیستپذیری مناطق کلانشهر اهواز بهمنظور توسعۀ پایدار است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی با هدف کاربردی میباشد. دادههای مورد نیاز برای تحلیل از نوع کمی و کیفی میباشند. که با استفاده از مدل تاپسیس به تحلیل آنها پرداخته شدهاست. دادهها با بهرهگیری از نرمافزار SPSS، ArcGIS، و مدل TOPSIS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. جامعۀ آماری شامل مناطق و شهروندان کلانشهر اهواز میباشد. نتایج پژوهش نشان میدهد که در میان مناطق کلانشهر اهواز منطقۀ 2 با امتیاز 0.74 به نسبت سایر مناطق در وضعیت برخوردارتری قرار دارد و منطقۀ 7 با امتیاز 25/0 در بدترین وضعیت زیستپذیری قرار دارد. در میان ابعاد به کار رفته در پژوهش حاظر بعد زیست محیطی با امتیاز 0.63 بیشترین تأثیر را در وضعیت زیستپذیری کلانشهر اهواز داراست که با این روند کنونی به سمت توسعۀ پایدار پیش نخواهد رفت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| توسعۀ پایدار؛ توسعۀ پایدار شهری؛ زیست پذیری؛ کلان شهر اهواز | ||
| مراجع | ||
|
بندر آباد، علیرضا. (1389). «تدوین اصول الگوی توسعۀ فضایی و شکل شهر زیست پذیر ایرانی مطالعۀ موردی مناطق 1، 15 و 22 تهران». استاد راهنما حمید ماجدی، استاد مشاور ایرج اعتصام، دکتری شهرسازی، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات. بندر آباد، علیرضا. (1390). «شهر زیست پذیر از مبانی تا معنا». انتشارات آذرخش، چاپ 1، تهران. دانشگاه شهید چمران اهواز. (1385). مطالعات اسکان غیررسمی و توانمندسازی محلات شهر اهواز. معاونت پژوهشی. ساسان پور، فرزانه و جعفری اسدآبادی، حمزه. (۱۳۹۲). اصول و ویژگیهای شهر زیستپذیر. اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعۀ پایدار، تهران، انجمن محیط زیست کومش، دانشگاه صنعت هوایی. ساسان پور، فرزانه. (1390). مبانی پایداری کلانشهرها با تأکید بر کلانشهر تهران. انتشارات مرکز مطالعات برنامهریزی شهر تهران. ساسان پور، فرزانه. تولایی، سیمین و جعفری اسدآبادی، حمزه. (1393). قابلیت زیستپذیری شهرها در راستای توسعۀ پایدار شهری (مطالعۀ موردی: کلانشهر تهران). نشریۀ جغرافیا، پاییز 1393، دورۀ 12، شمارۀ 42. ساسان پور، فرزانه. تولایی، سیمین و جعفری اسدآبادی، حمزه. (1394). سنجش و ارزیابی زیستپذیری شهری در مناطق بیست و دو گانۀ کلانشهر تهران. فصلنامۀ برنامهریزی منطقهای، دورۀ 5، شمارۀ 18. شماعی، علی. ساسان پور، فرزانه. سلیمانی، محمد. احدنژاد روشتی، محسن و حیدری، تقی. (1395). تحلیل زیستپذیری بافتهای فرسودۀ شهری (مطالعۀ موردی: بافت فرسودۀ شهر زنجان). فصلنامۀ پژوهشهای جغرافیای انسانی، شمارۀ 98، زمستان 1395 صص 783-799. شهرداری اهواز. (1390). آمارنامۀ کلانشهراهواز. معاونت برنامهریزی و توسعه. ماجدی، حمید. ذاکرحقیقی،کیانوش و حبیب، فرح. (1389). تدوین شاخصهای مؤثر بر گونهشناسی بافت شهری هویت شهر. دورۀ 4 شمارۀ 7. محمدیدهچشمه، مصطفی. فیروزی، محمدعلی و سعیدی، جعفر. (1393). ارزیابی شاخصهای ناپایداری زیست محیطی در کلانشهر اهواز. فصلنامۀ جغرافیایی سرزمین، مقالۀ 5، دورۀ 11، شمارۀ 3 (پیاپی 43)، پاییز 1393، صص 72-57. مرکز آمار ایران. (1390). نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن شهر اهواز. ملکی, سعید. ملایی قلعه، محمدسجاد و منفرد، سجاد. (۱۳۹1). توسعۀ پایدار و آلودگی محیطی با تاکید بر ریزگردها (نمونۀ مورد مطالعه: شهر اهواز). اولین همایش ملی جغرافیا، مخاطرات محیطی و توسعۀ پایدار، اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز. مهندس مشاور پژوهش و عمران. (1365). طرح جامع حوزۀ نفوذ شهر اهواز. اهواز سازمان مسکن و شهرسازی خوزستان. یاراحمدی، امیر. (1378). به سوی شهرسازی انسانگرا. شرکت پردازش و برنامهریزی شهری، چاپ 1. A Summary of the Livability Ranking and Overview, prepare for opportunity, Economist Intelligence Unit, August( 2016).
Alexandra, N,(2015). Livability and LEED-ND: The Challenges and Successes of Sustainable Neighborhood Rating Systems.
Hall, p. (2003), smart Growth on two continedis, in p Neal. ed. Urban villages and the making of communities spon press London.
Lang, Robert. 2003 “Edgless Cities: exploring the elusive metropolis” Washington: Brookings Institute Press.
Lee, Y.-J. (2008), "Subjective quality of life measurement in Taipei". Building and Environment, 43(7), pp: 1205–1215.
Mahmoudi Mohadeseh, Ahmad Faizah(2015) - The effects of physical problems on the quality and livability of Kuala Lumpur streets.
Merriam-Webster, (2014) Retrieved February 17, 2014, from Dictionary.
Mukomo .(1996) On sustainable urban development in Sub Sahara Africa Cities. 13(4).
Ottawa county planning commission, 2004 Ottawa county urban smart growth, planning and grants department.
Report by The Economist Intelligence Unit (2016).
Timmer Vanessa and nola- Kate seymoar (2005) “THE WORLD URBAN FORUM 2006 Vancouver” working group discussion paper internation center for sustainable cities. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,456 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 477 |
||