نگاه تطبیقی به جایگاه اسب در حماسۀ شاهنامه و دیوان حماسی عنتره

 کتاب­ها

1- ابن شدّاد، عنترة. (1992). الدّیوان. الطّبعة الثانیّة. بیروت: دار الصّادر­.

2- ارداویراف. (1372). ارداویراف­نامه. واژه ­نامۀ فیلیپ ژینو. ترجمه و تحقیق ژاله آموزگار. چاپ سوم. تهران: معین: انجمن ایران­شناسی فرانسه در ایران.

3- بروکلمان، کارل. (1119). تاریخ الأدب العربی. نقله إلی العربیّة: عبدالحلیم النّجار. الجزء الأول. الطبعة الخامسة. القاهرة: دار المعارف.

4- دودپوتا، عمرمحمد. (1382). تأثیر شعر عربی بر تکامل شعر فارسی. ترجمۀ سیروس شمیسا. تهران: صدای معاصر.

5- ضیف، شوقی. (1119). تاریخ الأدب العربی. الطبعة الرابعة و العشرون. القاهرة: دار المعارف.

6- الفاخوری، حنا. (1986). الجامع فی تاریخ الأدب العربیّ (الأدب القدیم). بیروت: دارالجیل.

7- فردوسی، ابوالقاسم. (1384). شاهنامه. مقدمۀ دکتر حسین محی ­الدّین الهی قمشه­ ای. تصحیح فرهنگ لغات و مقابله با نسخۀ ژول مول: ناهید فرشادمهر. چاپ پنجم، تهران: محمّد.

8- فروید، زیگموند. (1362). توتم و تابو. ترجمۀ ایرج قادرپور. تهران: آسیا.

9- لوبون فرانسوی، گوستاو. (1334). تمدّن اسلام و عرب. ترجمۀ محمّدتقی فخر داعی گیلانی. تهران: بنگاه مطبوعاتی علی اکبر علمی.

 مقاله ­ها

1- شریعت، زهرا و زینلی، لیلا. (1388).  «جلوه ­های حماسی، ملّی و مذهبی در نگاره­ های خاوران ­نامه مکتب شیراز»، مطالعات هنر اسلامی، دورۀ 5، شمارۀ 10، صص  43-57.

2- قائمی و یاحقی، فرزاد و محمّدجعفر. (1388). «اسب پرتکرارترین نمادینۀ جانوری در شاهنامه و نقش آن در تکامل کهن الگوی قهرمان». متن­پژوهی ادبی (زبان و ادب پارسی)، دورۀ 13، شمارۀ 42، صص 9-26.

 پایان­ نامه

1- محمّدی، اسماعیل. (1390). نقش اسب در شاهنامۀ فردوسی. شراره الهامی، پایان­ نامۀ کارشناسی ارشد زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، دانشکدۀ ادبیّات و زبان­ های خارجی.