بررسی نسخۀ خطی تاریخ سلاطین عجم (روزمه خسروان پارسی)

کتابنامه

الف. کتاب­ها

۱. آدمیّت، فریدون. (۱۳۵۷). اندیشه­های میرزا آقاخان کرمانی. تهران: پیام.

۲. اشپولر، و دیگران. (۱۳۸۰). تاریخ­نگاری در ایران. ترجمۀ یعقوب آژند. تهران: نشر گستره.

۳. انوار، سید عبدالله. (۱۳۵۱). فهرست نسخ خطی کتابخانۀ ملی (جلد سوم کتب فارسی از شماره ۱۰۰۱-۱۵۰۰). تهران: نشر وزارت فرهنگ و هنر.

۴. براون، ادوارد. (۱۳۷۵). تاریخ ادبیات ایران از صفویه تا عصر حاضر. ترجمۀ بهرام مقدادی. تحشیۀ ضیاءالدین سجادی و عبدالحسین نوائی. تهران: مروارید.

۵. ________ . (۱۳۷۶). یک سال در میان ایرانیان. ترجمۀ ذبیح الله منصوری. تهران: صفّار.

۶. بهار، محمدتقی (۱۳۸۱). سبک­شناسی یا تاریخ تطوّر نثر فارسی (جلد ۲). تهران: زوار.

۷. _______. (۱۳۸۶). سبک­شناسی یا تاریخ تطوّر نثر فارسی (جلد ۳). تهران: امیرکبیر.

۸. بهرام بن فرهاد و فرزانه پارسی. (۱۲۲۳ یزدگردی). شارستان (با) چارچمن. بندر بمبئی.

۹. پیرنیا، حسن و عباس اقبال آشتیانی. (۱۳۸۰). تاریخ ایران از آغاز تا انقراض قاجاریه. تهران: خیام.

۱۰. توکّلی طرقی، محمد. (۱۳۸۱). تجدّد بومی و بازاندیشی تاریخ. تهران: نشر تاریخ ایران.

۱۱. شکوری، ابوالفضل. (۱۳۷۱). جریان­شناسی تاریخ­نگاریها در ایران معاصر. قم: بنیاد تاریخ انقلاب اسلامی ایران.

۱۲. حسینی فسائی، حاج میرزا حسن. (۱۳۷۸). فارسنامۀ ناصری­(ج ۲). به تصحیح منصور رستگار فسائی. تهران: امیرکبیر.

۱۳. دانش­پژوه، محمدتقی. (۱۳۴۱). فهرست نسخه­های خطی کتابخانه دانشکدۀ ادبیات (ضمیمۀ سال دهم مجلۀ دانشکدۀ ادبیات). تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

۱۴. فردوسی، حکیم ابوالقاسم. (۱۳۷۴). شاهنامۀ فردوسی (ج ۱). به تصحیح ژول مول. تهران: علمی و فرهنگی.

۱۵. میرخواند، محمد بن خاوند شاه بن محمود. (۱۳۸۰). تاریخ روضة الصفا فی سیرة الانبیاء و الملوک و الخلفا (بخش اول و دوم از جلد اول). به تصحیح جمشید کیان­فر. تهران: اساطیر.

۱۶. منزوی، احمد. (۱۳۸۲). فهرستواره کتاب­های فارسی (جلد ۲). تهران: مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.                         

۱۷. _________ . (بی­تا).  فهرست نسخه­های خطی فارسی (جلد ۶). تهران: نشر مؤسّسۀ فرهنگی منطقه­ای.

۱۸. وقار شیرازی، احمد بن محمد شفیع. تاریخ سلاطین عجم. نسخه خطّی متعلّق به کتابخانۀ ملی، به شمارۀ ثبت ۱۲۱۱ف.

۱۹. ___________. (۱۳۸۲). دیوان وقار شیرازی (۱۲۳۲-۱۲۹۸). به تصحیح داریوش کاظمی،  و مقدمه­نویسی ماهیار نوابی. کرمان: دانشگاه آزاد اسلامی کرمان.

۲۰. ماهیار نوّابی، یحیی. (۱۳۳۵). خاندان وصال شیرازی. بی­جا: چاپخانه شرکت سهامی چاپ کتاب آذربایجان.

۲۱. هدایت، رضا قلی­خان. (۱۳۸۲). مجمع­الفصحا (بخش سوم از جلد دوم). به تصحیح مظاهر مصفّا، تهران: امیرکبیر.

ب. مقاله­ها

22. آدمیّت، فریدون. (۱۳۴۶). «انحطاط تاریخ نگاری در ایران». سخن. سال ۱۷ ، ش ۱، فروردین. صص ۱۷-۲۹.

23. افشار، ایرج. (۱۳۸۰). «نگاهی گذرا به تاریخ نگاری ایرانیان». یاد پاینده: مجموعه چهل گفتار پژوهشی . به کوشش رضا رضازاده لنگرودی. تهران.

24. سلیمان­زاده، علیرضا. (۱۳۸۹). «جستاری در نسخۀ خطی روزمه خسروان پارسی». گنجینه اسناد. سال بیستم، ش ۷۹، پاییز. صص ۲۲-۴۱.

25. ربیعی، منیژه. (۱۳۸۰)، «تاریخ نگاری در دوره قاجار و پهلوی». دانشنامۀ جهان اسلام (ج ۶). تهران: دایرةالمعارف بزرگ اسلامی.

26. زرگری­نژاد، غلامحسین. (۱۳۸۰). «خاوری شیرازی و تثبیت مکتب تاریخ­نویسی استرآبادی». تاریخ، ضمیمۀ مجله دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی. سال دوم، شماره یکم، مرداد. صص ۲۰۱-۲۳۵.

27. صفت­گل، منصور. (۱۳۷۸). «تاریخ نویسی در ایران: از دارالفنون تا بر افتادن فرمانروایی قاجاریان». دانشگاه انقلاب. ش ۱۱۲، پاییز. صص ۱۵۳-۱۹۶.