کاربرد دینی و ادبی و هنری حروف مقطعه قرآنی در ادب پارسی

-کتاب­ها

1-  قرآن کریم.

2- امیرخسرو دهلوی، محمود. (۱۳۴3). دیوان امیرخسرو دهلوی. تصحیح سعید نفیسی. تهران: جاویدان.

3- انوری، اوحدالدین. (1372). دیوان انوری. به اهتمام محمّدتقی مدرس رضوی (دوجلد). چاپ چهارم. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

4- اوحدی مراغه‌ای، رکن‌الدین. (۱۳۷۵). دیوان اوحدی مراغه‌ای. به کوشش سعید نفیسی. چاپ دوم. تهران: امیرکبیر.

5- اعتصامی، پروین. (۱۳۷۱). دیوان پروین اعتصامی. به کوشش بدرالدین یغمایی. تهران: آرمان.

6- بنت الشاطی، عایشه عبدالرحمن. (۱۳۸۲). اعجاز بیانی قرآن. ترجمة حسین صاعدی. تهران: علمی و فرهنگی.

7- بهار، محمّدتقی. (۱۳۶۸). دیوان ملک‌الشعرای بهار. به کوشش مهرداد بهار. چاپ پنجم. تهران: توس.

8- جامی، عبدالرحمن. (۱۳۴۱). دیوان کامل جامی. تصحیح هاشم رضی. تهران: پیروز.

9- ____________. (1368). مثنوی هفت‌اورنگ. تصحیح مرتضی مدرس گیلانی. چاپ پنجم. تهران: سعدی.

10- حافظ شیرازی، شمس‌الدین. (1362). دیوان حافظ. به تصحیح پرویز ناتل خانلری. چاپ دوم. تهران: خوارزمی.

11- حسین بن منصور حلاج، (1369). دیوان منصور حلاج. چاپ پنجم. تهران: سنایی.

12- خاقانی شروانی، افضل­الدین. (۱۳۷۳). دیوان خاقانی. تصحیح ضیاءالدین سجادی. چاپ چهارم. تهران: زوار.

13- خواجوی کرمانی، کمال­الدین. (1374). دیوان کامل خواجوی کرمانی. به کوشش سعید قانعی. تهران: بهزاد.

14- دهخدا، علی‌اکبر. (۱۳۷۷). لغتنامه. زیر نظر محمّد معین و جعفر شهیدی. تهران: مؤسسه لغت­نامة دهخدا و دانشگاه تهران.

15- رامپوری، شرف‌الدین. (۱۳۶۳). فرهنگ غیاث اللغات. به کوشش منصور ثروت. تهران: امیرکبیر.

16- زمخشری، محمّدبن عمر. (1389). الکشاف عن حقایق التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التاویل. ترجمة مسعود انصاری. تهران: ققنوس.

17- سعدی، مشرف­الدین. (۱۳۶۳). کلیّات سعدی. به اهتمام محمّدعلی فروغی. تهران: محمّد.

18- سنایی، مجدودبن آدم. (۱۳۷۴). حدیقه‌الحقیقه و شریعه الطریقه. تصحیح محمّدتقی مدرس رضوی. چاپ چهارم. تهران: دانشگاه تهران.

19- ______________. (۱۳۶۲). دیوان حکیم سنایی. به اهتمام محمّدتقی مدرس رضوی. چاپ سوم. تهران: کتابخانۀ سنایی.

20- سیوطی، جلال‌الدین. (1363). الاتقان فی علوم القرآن (دو جلد). به تصحیح محمّدابوالفضل ابراهیم. تهران: امیرکبیر.

21- شاه نعمت‌الله ولی کرمانی. (۱۳۷۴). دیوان شاه نعمت‌الله ولی کرمانی. با مقدمة سعید نفیسی. چاپ اوّل. تهران: نشر نخستین.

22- شیخ بهایی، محمّدبن حسین. (1374). متن کامل کشکول شیخ بهایی. به کوشش بهمن رازانی. چاپ دوازدهم. تهران: زرین.

23- صائب، میرزا محمّدعلی. (۱۳۶۸). دیوان صائب تبریزی (شش جلد). به کوشش محمّد قهرمان. چاپ دوم. تهران: علمی و فرهنگی.

24- طباطبایی، محمّدحسن. (1374). المیزان فی تفسیرالقرآن (20جلد). قم: جامعة مدرسین حوزة علمیة قم.

25- طبرسی، فضل بن حسن. (۱۳۷۲). مجمع‌البیان فی تفسیرالقرآن. تهران: ناصرخسرو.

26- عراقی، فخرالدین. (1373). دیوان فخرالدین عراقی. به اهتمام سعید نفیسی. چاپ هفتم. تهران: جاویدان.

27- عطار، فریدالدین. (1389). الهی‌نامه. به کوشش حمیدرضا مجدآبادی. تهران: نشر پروان.

28- __________.  (1371). جوهرالذات (دوجلد). تهران: اشراقیه.

29- ____________.(۱۳۶6). دیوان عطار نیشابوری. به اهتمام وتصحیح تقی تفضلی. چاپ چهارم. تهران: علمی و فرهنگی.

30- __________.  (۱۳۷۳). مصیبت‌نامه. به تصحیح نورانی وصال. چاپ چهارم. تهران: زوار.

31- __________. (1345). مظهرالعجایب. تصحیح احمد خوشنویس.. تهران: سنایی.

32- __________. (۱۳۷۰). منطق‌الطیر. تصحیح صادق گوهرین. چاپ هفتم. تهران: علمی و فرهنگی.

33- عنصرالمعالی، کیکاووس بن وشمگیر. (1375). قابوسنامه. به تصحیح غلامحسین یوسفی. چاپ هشتم. تهران: علمی و فرهنگی.

34- قرائتی، محسن. (1383). تفسیر نور (دوازده جلد). چاپ یازدهم. تهران: مرکز فرهنگی       درس­هایی از قرآن.

35-  قُرطبی، محمّدبن احمد. (1364). الجامع الاحکام القرآن (بیست‌جلد). تهران: ناصر خسرو.

36- مکارم شیرازی، ناصر و همکاران. (1381). تفسیر نمونه (28 جلد).چاپ42. تهران: دارالکتب اسلامیه.

37- مولوی، جلال‌الدین محمّد. (1378). فیه مافیه. تصحیح حسین حیدرخانی. چاپ دوم. تهران: سنایی.

38- ______________. (۱۳۶۳). کلیّات شمس تبریزی. تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر. چاپ دوازدهم. تهران: امیرکبیر.

39- ______________. (۱۳۷۲). مثنوی معنوی. تصحیح رینولد نیکلسون. چاپ دوم. تهران: مولی.

40- ناصرخسرو قبادیانی، ابومعین. (1373). دیوان ناصرخسرو قبادیانی. به اهتمام سیدحسن     تقی­زاده. تهران: نگاه.

41- نسیمی، عمادالدین. (1372). دیوان نسیمی. به کوشش یدالله جلالی پندری. تهران: نی.

42-  نورمحمّدی، محمّدحسین. (۱۳۸۲). فضایل قرآن. چاپ سوم. قم: جامعه القرآن الکریم.

- مقاله­

1- لطفی، سیّدمهدی. (1391). «حوزة معنایی حروف مقطعه در قرآن کریم». فصلنامة مطالعات قرآن و حدیث، شمارة 1، 113 – 133.