دانشگاه شهید باهنر کرمان

 آمار

تعداد نشریات26
تعداد شماره‌ها447
تعداد مقالات4,557
تعداد مشاهده مقاله5,380,005
تعداد دریافت فایل اصل مقاله3,580,078
دری, نجمه, ذوالفقاری, حسن, بحرینیان, زهرا. (1397). نقالی‌های مکتوب به عنوان یک ژانر ادبی در نثر فارسی. , 21(44), 17-36. doi: 10.22103/jll.2019.11667.2458
نجمه دری; حسن ذوالفقاری; زهرا بحرینیان. "نقالی‌های مکتوب به عنوان یک ژانر ادبی در نثر فارسی". , 21, 44, 1397, 17-36. doi: 10.22103/jll.2019.11667.2458
دری, نجمه, ذوالفقاری, حسن, بحرینیان, زهرا. (1397). 'نقالی‌های مکتوب به عنوان یک ژانر ادبی در نثر فارسی', , 21(44), pp. 17-36. doi: 10.22103/jll.2019.11667.2458
دری, نجمه, ذوالفقاری, حسن, بحرینیان, زهرا. نقالی‌های مکتوب به عنوان یک ژانر ادبی در نثر فارسی. , 1397; 21(44): 17-36. doi: 10.22103/jll.2019.11667.2458

نقالی‌های مکتوب به عنوان یک ژانر ادبی در نثر فارسی

نثرپژوهی ادب فارسی
مقاله 2، دوره 21، شماره 44، اسفند 1397، صفحه 17-36    اصل مقاله (475.5 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jll.2019.11667.2458
نویسندگان
نجمه دری* 1؛ حسن ذوالفقاری2؛ زهرا بحرینیان3
1عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس تهران
2عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس
3گروه زبان و ادبیات فارسی گرایش ادبیات عامه دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
«نقالی‌های مکتوب»، داستان‌های بلند عامیانه‌ای هستند که در طی سنّت نقالی و داستان‌گزاری از شکل شفاهی - با حفظ برخی ویژگی‌های زبان مردم- به شکل مکتوب درآمده‌اند. سنّت داستان‌گزاری، سنّتی دیرپا در ایران بزرگ است که همواره منابع لازم برای آفرینش آثار ادبی ارزشمند را فراهم نموده است. داستان-هایی که از قلمرو ادبیات شفاهی به قلمرو ادبیات مکتوب وارد شده‌اند، دارای ویژگی‌ها و خصلت‌های منحصر‌به‌فرد محتوایی و ساختاری، تاریخی و فرهنگی هستند و هویت جداگانه‌ای دارند. این هویت جداگانه ما را ترغیب می‌کند تا این داستان‌ها را ذیل یک نوع یا ژانر ادبی خاص قرار دهیم. دانش انواع ادبی، زمینه را برای پژوهشگران فراهم می‌کند تا در یک چارچوب منظم، آثار ادبی را مطالعه کنند. پیش‌تر برخی محققان، «نقالی‌های مکتوب» را زیر انواع ادبی «رمانس»، «حماسۀ منثور»، «رمان شهسواری- قهرمانی» و «افسانه» قرار داده‌اند. در این مقاله سعی شده است با استفاده از سه متغیر درون‌متنی «محتوا، فرم و وجه» و چهار متغیر برون‌متنی «کارکرد، بافت، مخاطب، روابط بینامتنی»، «نقالی‌های مکتوب» به عنوان یک ژانر ادبی جداگانه با ویژگی‌های خاص معرفی شود.
کلیدواژه‌ها
نقالی‌های مکتوب؛ سنت نقالی؛ ژانر یا نوع ادبی؛ ادبیات عامه؛ نثر فارسی
مراجع

منابع

الف) کتاب­ها

  1. بیغمی، محمد. (1388).فیروزشاه­نامه. به کوشش ایرج افشار و مهران افشاری.تهران: چشمه.
  2. بیضایی، بهرام. (1342). نمایش در ایران. چاپ دوم، تهران: کاویان.
  3. ذوالفقاری، حسن. (1394). زبان و ادبیات عامۀ ایران. چاپ اول، تهران: سمت.
  4. رستگار فسایی،منصور. (1380). انواع نثر فارسی. چاپ چهارم، تهران: سمت.
  5. زرقانی، مهدی. (1388). تاریخ ادبی ایران و قلمرو زبان فارسی. چاپ اول، تهران: سخن.
  6. زرقانی و قربان صباغ. (1395). نظریۀ ژانر (نوع‏ادبی) ‏رویکرد‏تحلیلی-تاریخی.تهران: هرمس.
  7. عاشور­پور،صادق. (1389). نمایش­های ایرانی. جلد 4. چاپ اول، تهران: سوره مهر.
  8. فلور، ویلم ام. (1396). تاریخ تئاتر در ایران. سرپرست مترجمان امیر نجفی. چاپ اول، تهران: افراز.
  9. محجوب، محمد­جعفر. (1393). ادبیات عامیانه ایران. به اهتمام حسن ذوالفقاری. چاپ دوم، تهران: چشمه.
  10. مصطفوی، خشایار. (1391). زایش درام ایرانی. تهران: افراز.
  11. میرصادقی، جمال. (1366). ادبیات داستانی. چاپ سوم، تهران: ماهور.
  12. __________(1383). داستان و ادبیات. چاپ دوم، تهران: آیه مهر.
  13. نامورمطلق، بهمن (1390). درآمدی بر بینامتنیت: نظریه­ها و کاربردها. چاپ اول، تهران: سخن.
  14. نقیب­الممالک، محمد علی شیرازی. (1340). امیرارسلان نامدار. به تصحیح محمدجعفر محجوب. تهران: کتاب­های جیبی.
  15. هالیدی، مایکل و رقیه حسن. (1393). زبان، بافت و متن. ترجمه محسن نوبخت. تهران: سیاهرود.

 

ب) مقاله­ها

  1. بویس، مری. (1368). «گوسان­های پارتی و سنت نوازندگی در ایران». به کوشش مهری شرفی. چیستا. شماره 66و 67، صص 756-780.
  2. جعفرپور، میلاد و مهیار علوی مقدم. (1392). «مضمون عیاری و جوانمردی و آموزه‌های تعلیمی-القایی آن در حماسه­های منثور (مطالعۀ موردی: سمک عیار، داراب نامه، فیروز­شاه­نامه)». متن­شناسی ادب فارسی. شماره 9، صص 13-36.
  3. جعفری قنواتی، محمد. (1387). «تئاتر: گوشه­هایی از هنر نقالی». هنر. شماره 77، صص 107-127.
  4. حسینی سروری، نجمه و رقیه بهاآبادی. (1392). «نوع­شناسی آثار نقیب­الممالک». نثرپژوهی ادب فارسی. شماره 34، صص 149-176.
  5. ذاکری کیش، امید و محسن محمدی فشارکی. (1392). «قصه­های عامیانه و انواع ادبی با تکیه بر فیروزشاه­نامه بیغمی». ادب پژوهی. شماره 24، صص 11-32.
  6. قاسمی­پور، قدرت. (1389). «وجه در برابر گونه: بحثی در قلمرو نظریه انواع ادبی». فصلنامة نقد ادبی. شماره 10، صص 63-89.
  7. مدبری، محمود و نجمه حسینی سروری. (1388). «بازشناسی روایت­های اسطوره­ای در آینه داستان­های ایرانی (نوع شناسی چهار داستان عامیانه فارسی)». ادب فارسی. شماره 2، صص 19-42.
  8. نوروزی، خورشید. (1386). «تحلیل نوع ادبی سمک عیار». ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی. شماره 9، صص 135-160.
  9. یاوری، هادی. (1388). «معرفی و نقد کتاب: رمانس­های عامیانه ایرانی قبل از دوره صفوی نوشته ویلیام هانوی» نقد ادبی. شماره 5. صص 197-208.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,076
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 417


سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب