بررسی چند ابهام و خطا در شرح یزدگردی بر نفثه المصدور

فهرست منابع

الف)کتاب­ها

1. علی بن ابی طالب.(1380). نهج البلاغه. با ترجمۀ محمّد دشتی. تهران: مشرقین.
2. پادشاه، محمد.(1336). فرهنگ آنندراج. زیر نظر دکتر محمد دبیرسیاقی. تهران: خیّام.
3. جوینی، عطاملک. (1391). تاریخ جهانگشای جوینی. به اهتمام محمّد قزوینی. تهران: نگاه.
4. دهخدا، علی اکبر. (1377). لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران.
5. صفی پور، عبد الرحیم. (1377). منتهی الارب فی لغه العرب. تهران: اسلامیّه.
6. ناظم الاطباء، میرزا علی اکبر.( 1334-1317). فرهنگ ناظم الاطباء. به اهتمام سعید نفیسی، تهران: خیّام.
7. نسوی، محمّد. (1385). نفثة­المصدور. به تصحیح و شرح امیر حسن یزدگردی. چاپ دوم. تهران: توس.
8. نظامی، الیاس.(1392).خسرو و شیرین. با شرح سّید شاهرخ موسویان. تهران: الماس دانش.

ب) مقاله­ها

1. حجّت، محمّد. (1389). «برخی نمودهای سبکی در نثر فنّی با تأمّل بر آثار برجسته». مجلّۀ پژوهشهای نقد ادبی و سبک شناسی. شمارۀ 2. صص30-9
2. راستگو، محمّد. (1368). «مروری در کتاب نفثه المصدور». مجلّۀ معارف. دورۀ ششم. شمارۀ 16و17. صص230-215
3. قاضی طباطبایی،حسن.(1348). «ملاحظاتی چند در باب تصحیح نفثه المصدور». نشریۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تبریز. شمارۀ 88. پیوست نفثه المصدور یزدگردی
4. نظری، جلیل. (1394). «تأمّلی در کتاب شرح نفثة­المصدور؛ تألیف شاهرخ موسویان». مجلّۀ آینۀ میراث. شمارۀ 58. صص 130-109