آتشِ تر بازنمود ریاکاری حافظ شیرازی در شگردی متفاوت (یک سخن با دو معنای متضاد)

- استعلامی، محمد (1386). درس حافظ(نقد و شرح غزلیات خواجه شمس­الدین حافظ). تهران: سخن.

- حسن‌لی، کاووس.(1385). چشمۀ خورشید. شیراز: سازمان آیسسکو و نوید.

- خرّمشاهی، بهاءالدین.(1367)، حافظ‌نامه. ج2. تهران: علمی فرهنگی و سروش.

- خواجات، بهزاد. (1387). «عوامل ایجاد ابهام در شعر فارسی». مجلّۀ ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی. سال 4. شمارۀ 11، تابستان.

- داوری، نگار.(1379). «دلالت‌های چندگانه ابهام و ایهام در زبان فارسی». نامۀ فرهنگستان، شمارۀ 8.

- شیری، قهرمان.(1390). «اهمیّت و انواع ابهام در پژوهش‌ها». فنون ادبی اصفهان، سال سوم. شمارۀ 2، پاییز و تابستان.

- سعادت‌پرور، علی(1382). جمال آفتاب. ج 10. تهران: احیای کتاب.

- صفوی، کورش. (1383). درآمدی بر معنی‌شناسی. چ دوم.تهران: سورۀ مهر.

- فتوحی، محمود. (1387). «ارزش ادبی ابهام از دو معنی تا چند لایگی معنا». مجلۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت معلم. شماره‌ی 16.

- فرشیدورد، خسرو. (1363). دربارۀ ادبیات و نقد ادبی. ج2. تهران: امیرکبیر.

- فیض کاشانی، ملامحسن. (1384). محجۀ‌البیضاء فی تهذیب‌الاحیاء. تصحیح علی‌اکبر غفاری. قم: انتشارات حسنین.

- معدنی، میترا. (1387). «بررسی گونه‌های ابهام در زبان فارسی». زبان‌شناسی. سال سیزدهم. شمارۀ اول و دوم (پیاپی 25 و 26).