
تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 447 |
تعداد مقالات | 4,557 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,380,003 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,074 |
برنامه ریزی پابرجا مبتنی بر سناریونویسی در حوزۀ گردشگری اجتماعی پایدار (مطالعۀ موردی: شهر میبد) | ||
جغرافیای اجتماعی شهری | ||
مقاله 1، دوره 6، شماره 2 - شماره پیاپی 15، مهر 1398، صفحه 1-17 اصل مقاله (464.43 K) | ||
نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی (کاربردی - توسعه ای) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/JUSG.2019.1988 | ||
نویسندگان | ||
محمد حسین سرایی* 1؛ یحیی علیزاده شورکی2 | ||
1دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد، یزد، ایران | ||
2دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه یزد، یزد، ایران | ||
چکیده | ||
تبیین موضوع: رشد سریع صنعت گردشگری که ناشی از رشد شتابنده درآمد در این حوزه در دهههای اخیر از یک سو و تغییر مستمر و عدم قطعیت بالای حوادث مؤثر در این بخش از سوی دیگر، لزوم بهره گیری از روشهای نوین آینده پژوهی و برنامه ریزی کلان و بلندمدت را بیش از پیش نمایان ساختهاست. لذا هدف اصلی این پژوهش، تدوین سناریوهای آینده گردشگری میبد و آزمون پابرجایی راهبردهای گردشگری اجتماعی پایدار می باشد. روش: در پژوهش حاضر، ترکیبی از روشهای دلفی، پویش محیطی PEST و تحلیل اثرات متقابل استفاده شدهاست. پارامترهای کلیدی گردشگری اجتماعی پایدار تجمیع شده و با استفاده از پرسشنامه تحلیل اثرات متقابل با نظر خبرگان عدم قطعیتهای کلیدی شناسایی شدند. سپس با استفاده از عدم قطعیتهای کلیدی سه سناریو با نامهای میبد طلایی (خوشبینانه)، آینده قابل پیش بینی (مناسب) و رکود (بدبینانه) تدوین گردید. یافته ها: پیشینه تاریخی و جاذبه های منحصر به فرد، مدیریت تخصصی، برنامه ریزی سیستمی و سیاست خارجی و روابط بین الملل از تأثیرگذارترین پارامترها و شهر جهانی زیلو، امکانات خدماتی و رفاهی قابل رقابت، کیفیت شبکه راههای زمینی و هوایی و ارتقاء فناوری در گردشگری، از تأثیرپذیرترین پارامترها، تغییرات نرخ ارز متغیر اهرمی ثانویه، کنترل بازار وآداب و رسوم و مراسمات آیینی متغیر مستقل، سرمایهگذاری در بخش گردشگری به عنوان متغیر هدف شناخته شدهاست. همچنین ظرفیت سازی برای گردشگری در عصر ارتباطات و انسجام اجتماعی به عنوان متغیرهای تنظیمی در گردشگری اجتماعی پایدار میبد شمار میرود. نتیجه گیری: نتایج کسب شده از تجزیه و تحلیل و ارزیابی راهبردهای گردشگری اجتماعی پایدار بیانگر این موضوع است که تعدادی از راهبردها تنها در یک یا دو سناریو، مفید و قوی ملحوظ می شوند و در بقیه دچار ضعف هستند. بنابراین لحاظ کردن راهبردهای چند وجهی که بتواند در موقعیت های متفاوت، پاسخگوی موقعیت باشند، لازم و ضروری به نظر میرسد. | ||
کلیدواژهها | ||
سناریونگاری؛ پابرجایی؛ تحلیل اثرات متقابل؛ گردشگری اجتماعی پایدار؛ شهر میبد | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
ادیبی فتح، طاهر؛ رعدی، زینب؛ جمالی، کیوان؛ مهدی، کلهر (1396). ارائهراهبرد توسعهگردشگریشهریبااستفادهازمدلSOAR(نمونهموردی:شهرستان آستارا)، کنکره ملی مدیریت و برنامه ریزی شهری نوین، تهران، دانشگاه تهران، اسماعیل زاده، حسن؛ یعقوب اسماعیل زاده (1396). شناساییمولفههایتاثیزگذاروتاثیزپذیزگزدشگزیپایداردرشهزهایساحلی )مطالعهموردی: بندرانزلی(، فصلنامهی علمی-پژوهشی فضای جغزافیایی؛ دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر، 7 (60)، 55-77. پوراحمد، احمد؛ حسینی سیاه گلی، مهناز؛ صفدری مولان، امین (1395). ارزیابی شاخصهایتوسعهیایداریگردشگریدرجوامعمیزبان(نمونه: شهرساری(، مجله آمایش جغرافیایی فضا، 6 (21)، 172- 152. تقوایی، مسعود؛ حسینی خواه، حسین (1396). برنامهریزی توسعه گردشگری مبتنی بر رویکرد آیندهپژوهی و سناریونگاری (مطالعه موردی: شهر یاسوج)، مجله برنامهریزی و توسعه گردشگری، 6 (23)، 75-59. حافظ نیا، محمدرضا؛ (1387). مقدمهای بر روش تحقیق در علوم انسانی، تهران. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها، چاپ چهاردهم. رالسون، بیل؛ ویلسون، ایان (2006). راهنمای برنامه ریزی سناریویی، راهبرد سازی در دوران عدم قطعیت. ترجمه مسعود منزوی، تهران. مرکز آینده پژوهی علوم و فناوری دفاعی. زالی، نادر؛ عطریان، فروغ (1395). تدوین سناریوهای توسعة گردشگری منطقه ای براساس اصول آیندهپژوهی (مورد مطالعه: استان همدان)، مجله آمایش سرزمین، 8 (1)، 107-131. سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی؛ (1398). گزارش وضعیت گردشگری سالانه. شاطریان، محسن؛ غلامی، یونس؛ میرمحمدی، محمد (1396). ارزیابیشاخصهای توسعهگردشگرییایدارشهری(مطالعهموردی: شهرکاشان(،نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 17 (64) ، 214-196. ضیایی، محمود؛ عبا سی، دیاکو (1397). چالشهاورویکردهایتوسعهگردشگری یایدار: ازنظریهتاعمل،برنامهریزیوتوسعهگردشگری، 6 (24)، 37-8. فاهی، لیام؛ راندال، رابرت (1998). آموختن از آینده، سناریوهای آیندهنگاری رقابتی. ترجمه مسعود منزوی، تهران: مرکز آینده پژوهی علوم و فناوری دفاعی. کورنیش، ادوارد (2004). آیندهپژوهی پیشرفته. ترجمه سیاوش ملکیفر، تهران: اندیشکده صنعت و فناوری(آصف). ملک زاده، ندا؛ بزاززاده، مهدی؛ رفیعیان، مجتبی (1395). شناسایی و تحلیل عوامل کلیدی موثر بر توسعه شهری با رویکرد آیندهنگاری (مطالعه موردی: کلان شهر کرج)، مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، 3 (2)، 35-52.
A'azami, A.M,. Heshmati,. A., Soleimani,. A.H. Ali, B (2016). impact of tourism on rural sustainable development (case study: Rijab village, Dallahoo, Kermanshah). Journal of eritage and Tourism, 1(1), pp: 23-42. Aqueveque, C., Bianchi, C. (2017). Tourism Destination Competitiveness of Chile: A Stakeholder Perspective. Tourism Planning & Development, 8316(October), 1–20. https://doi.org/10. 1080/21568316. 2016.1272482. Ayikoru, M. (2015). Destination competitiveness challenges: A Ugandan perspective. Tourism Management, 50, 14–158. https://doi.org/10.1016/j.tourman.2015.01.009. Bishop, P.; Hines, A. Collins, T. (2007). “The Current State of Scenario Development: An Overview of Thchniques” Foresight, 9(1), pp. 5-25. Chermack, T.J. (2011). Scenario Planning in Organizations, San Francisco: Bk business book. Chermack, T.J. Lynham, S.A. Ruona, W.E.A. (2001). A Review of Scenario Planing Literature”, Future Research Quarterly, pp. 7-31. GEP, Global Economic Perspectivrs, World Bank, available at: http://www.worldbank.org/en/publication/global-economic-prospects. Carlisle, Sheena, Johansen, Aleksander and Kun, Martin (2016), Strategic foresight for (coastal) urban tourism market complexity: The case of Bournemouth, Tourism Management 54 (2016) 81-95. Dupeyras, A., Maccallum, N. (2013). Indicators for Measuring Competitiveness in Tourism: A GUIDANCE DOCUMENT. OECD Tourism Papers, 2013/02, 1–62. Godet, M. (2006), Creating Futures: Scenario Planning as a Strategic Management Tool, France: Economica publish. Godet, M. Roubelat, F. (1996). Creating the Future: the Use and Misuse of Scenarios. Technological Forcasting and Social change, 29(2), pp. 164-171. Gois Liu,. et al., (2012). Improving Tourism Policy Implementation – The Use of Hybrid MCDM Models, Tourism Management, Vol. 2, No. 33, PP. 413-426.
Hong, Ju (2014). Study on Urban Tourism Development Based on Experience Economy In Shanghai, International Journal of Business and Social Science Vol. 5 No, PP 59-63. Marsh, B (1998). Using Scenarios to Identify, Analyze, and Manage Uncertainty. In: Fahey, L. Randall, R. Learning from the Future, John Wiley & Sons, New York, pp. 39–53. Schoemaker, P.J. H. (1995). “Scenario Planning: A Tool for Strategic Thinking”, Sloan Management Review, 37(2), pp. 25-40. Ogato, G. S (2014). Planning for sustainable tourism: challenges and opportunities for ecotourism development in Addis Ababa, Ethiopia American Journal of Human Ecology, 3(2), 20-26. Scearce, Diana and Katherine Fulton (2004). What If? The Art of ScenarioThinking for Nonprofits, New York: Global Business. Sofeska, Emilija, (2016). relevant factor in sustainable urban development of urban. Turner, R. (2016). Travel & Tourism: Economic Impact 2016 World. World Travel and Tourism Council, (2016), 20. Varum, C.A. Melo, C. (2010). “Directions in Scenario Planning Literature – A Review of the Past Decades”, Futures, No. 42, pp. 355-369. Walker, W. E. Haasnoot, M. Kwakkel, J. H. (2013). “Adapt or Perish: A Review of Planning Approaches for Adaptation under Deep Uncertainty”, Sustainability, 5(3), pp. 955-979. WTO, (2015), Indicators of Sustainable Development for Tourism Destinations: A Guidebook, World Tourism Organization (WTO), Madrid. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,012 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 470 |