اصطلاحات و نمادهای کلیدی مکتب ابن عربی در آثار منثور عزیزالدین نسفی

فهرست منابع

الف) کتاب‌ها

1. ابن عربی، محمد بن علی. (1370ش). فصوص الحکم. با تعلیقات ابوالعلاء عفیفی. تهران: الزهرا.
2. ابن عربی، محمد بن علی. (1375ش). رسائل ابن عربی (ده رسالة  فارسی شده). به کوشش نجیب مایل هروی. تهران: مولی.
3. ابن عربی، محمد بن علی. (1386ش). انسان کامل. به گردآوری محمود محمودالغراب. ترجمه گل بابا سعیدی، تهران: جامی.
4. ابن عربی، محمد بن علی (1423ق/ 2002م). دیوان ابن عربی. شرحه احمد حسن بسج. الطبعه الثانیه. بیروت: دارالکتب العلمیه.
5. ابن عربی، محمد بن علی. (بی­تا). الفتوحات المکیّه، 4ج. بیروت: دارصادر.
6. اوستین، رالف. (1384ش). چکیدة فصوص الحکم. ترجمة حسین مریدی. چاپ اوّل. قم: کتاب طه.
7. بورکهارت، تیتوس. (1393ش). نجوم کهن در آموزه­های ابن عربی. ترجمة لیلا کبریتچی، مهدی حبیب­زاده. چاپ اوّل. تهران: مولی.
8. پالاسیوس، میگوئل آسین. (1385ش). زندگی و مکتب ابن عربی. ترجمة حمیدرضا شیخی. چاپ اوّل. تهران: اساطیر.
9. پورنامداریان، تقی. (1364ش). رمز و داستان­های رمزی در ادب فارسی. تهران: علمی و فرهنگی.
10. چیتیک، ویلیام. (1385ش). عوالم خیال؛ ابن عربی و مسئله اختلاف ادیان. ترجمة قاسم کاکایی. تهران: هرمس.
11. حمویه، سعدالدین. (1362ش). المصباح فی التصوّف. تصحیح نجیب مایل هروی. چاپ دوم. تهران: مولی.
12. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1392ش). زبان شعر در نثر صوفیه (درآمدی به سبک­شناسی نگاه عرفانی). چاپ دوم. تهران: سخن.
13. غزالی، ابوحامد محمّد بن محمّد (1416ق/ 1996م)، مجموعه رسائل الامام الغزالی، بیروت: دارالفکر.
14. فولادی، علیرضا. (1387ش). زبان عرفان. چاپ اوّل. قم: فراگفت.
15. کربن، هانری. (1384ش). تخیّل خلّاق در عرفان ابن عربی. ترجمة دکتر انشاءالله رحمتی. تهران: جامی.
16. نسفی، عزیزالدین بن محمّد. (1341ش). مجموعه رسائل مشهور به کتاب الانسان الکامل. به کوشش ماریژان موله و ضیاءالدین دهشیری. تهران: طهوری.
17. نسفی، عزیزالدین بن محمّد. (1352ش). مقصد اقصی. به کوشش حامد ربّانی. تهران: گنجینه.
18. نسفی، عزیزالدین بن محمّد. (1379). بیان التنزیل. به کوشش سیّدعلی‌اصغر میرباقری‌فرد و با مقدّمة هرمان لندلت و ترجمة محمدرضا جوزی. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
19. نسفی، عزیزالدین بن محمّد. (1381ش). زبدة الحقایق. به تصحیح حق­وردی ناصری. چاپ دوم. تهران: طهوری.
20. نسفی، عزیزالدین بن محمّد. (1386ش). مجموعة رسائل مشهور به کتاب الانسان الکامل. به کوشش ماریژان موله. تهران: طهوری.

ب) مقاله­ها

1. آریا، غلامعلی. (1387ش). «عزیزالدین نسفی و ولایت عرفانی»، مجلّة نامة الهیات، ش 2، صص 99-115.
2. اسدی­گرمارودی، محمّد؛ عزیزی، بابک. (1390ش). «تبیین مراتب انسان کامل در اندیشه عرفانی عزیزالدین نسفی»، مجلة پژوهشنامة عرفان، ش 4، بهار و تابستان، صص 1-14.
3. کیوانی، مجدالدین. (1378). «عزیز نسفی و آثار او»، کتاب ماه ادبیات، ش 28: 34-37.
4. لندولت، هرمان. (1377ش). «عزیز نسفی و بحث ماهیت و وجود»، ترجمة حسن لاهوتی، مجلّة مطالعات اسلامی، ش 41 و 42، صص 407-418.
5. میرباقری­فرد، سیدعلی­اصغر. (1379ش). «نسفی و وحدت وجود»، مجلّة زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان، ش 30 و 31، پاییز و زمستان، صص 125-144.

ج)پایان نامه

1. نیکبخت، عبّاس. (1390ش). «بررسی تطبیقی انسان کامل از دیدگاه ابن عربی و عزیزالدین نسفی در دو کتاب فصوص الحکم و الانسان الکامل». پایان نامة کارشناسی ارشد به راهنمایی محبعلی آبسالان و مشاورة دادخدا خدایار. دانشگاه سیستان و بلوچستان.

د) منابع انگلیسی

1. Landau, Rom (1959), the Philosophy of  Ibn Arabi, First edition, London: Ruskin House.