
تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 447 |
تعداد مقالات | 4,557 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,379,991 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,057 |
مطالعه تطبیقی واقع گرایی از دیدگاه والتز و فردوسی | ||
نشریه ادبیات تطبیقی | ||
مقاله 6، دوره 12، شماره 23، اسفند 1399، صفحه 133-154 اصل مقاله (646.08 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jcl.2021.15653.3041 | ||
نویسندگان | ||
مهدی ذوالفقاری* 1؛ علی غلامعلی2؛ محسن بیات1 | ||
1استادیار گروه حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه لرستان، ایران | ||
2استادیار دانشگاه پیام نور تهران، ایران | ||
چکیده | ||
واقع گرایی سیاسی که در مکاتب مختلف فکری نقش قابل توجهی دارد، در علم سیاست به عنوان سیاست قدرت شناخته می شود. واقع گرایان سیاسی که با مورگنتاو آغاز و با کنت والتز به بلوغ کاملی رسید، سیاست را علم کسب، حفظ و افزایش قدرت می دانند و در راستای تحقق مطلوب از ابزارهای متعددی بهره می گیرند. مفاهیم مقوم رئالیسم والتزی عبارتند از ذات پلید انسان، سیاست افزایش قدرت، اجتناب ناپذیر بودن جنگ و ساختار سلسله مراتبی نظام بین الملل. هریک از این مفاهیم رویکردهای هستی شناختی رئالیست ها را به تحولات نظام بین الملل جهت می دهند. با مطالعه و بررسی مفاهیم سیاسی شاهنامه فردوسی، به اشتراک نظری در مفاهیم به کار رفته در رئالیسم و شاهنامه پی می بریم. نگارنده در پژوهش پیش رو با پذیرش چارچوب ذهنی واقع گرایی والتزی و شناسایی مبانی نظری آن، به مطالعه اندیشه سیاسی حکیم توس می پردازد. بر این اساس سؤال اصلی پژوهش عبارت است از اینکه نظریه واقع گرایی والتز تا چه اندازه با اندیشه سیاسی حکیم ابوالقاسم فردوسی قابل انطباق است؟ با توجه به سؤال اصلی پژوهش، این فرضیه مطرح می شود که با توجه به حوادث دوران حیات و نابسامانی اوضاع سیاسی عصر فردوسی، حکیم توس با استفاده از حکایات و افسانه های پیشینیان به بیان دیدگاه نظری سیاسی خود در خصوص ضرورت افزایش قدرت و تأمین امنیت ایران مطابق بامفروضه های اصلی واقع گرایی سیاسی والتز اعتقاد داشته است. | ||
کلیدواژهها | ||
کنت والتز؛ قدرت؛ جنگ؛ امنیت؛ ساختار نظام بین الملل؛ شاهنامه فردوسی | ||
مراجع | ||
- احمدی، حمید. (1388). «ساختارگرایی در نظریۀ روابط بینالملل از والرشتاین تا والتز». مجلۀ سیاست. شماره23، صص113-138. - باردن، لورنس.(1373). تحلیل محتوا. ترجمۀ ملیحه یمنی سرخابی و محمد آشتیانی. تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی. - برچیل، اسکات و همکاران. (1391). نظریههای روابط بینالملل. ترجمۀ حمیرا مشیرزاده و روحالله طالبی. تهران: نشر میزان. - تقی زاده، سید حسن.(1373). «زندگی و آثار فردوسی». در سرگذشت فردوسی. به کوشش ناصر حریری. بابل: نشر آویشن، صص 43-52. - دویچ، کارل و دیگران. (1375). نظریههای روابط بینالملل. ترجمۀ وحید بزرگی. جلد اول. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی. - دوئرتی، جیمز. فالتزگراف، رابرت. (1388). نظریههای متعارض در روابط بینالملل. ترجمۀ وحید بزرگی و علیرضا طیب. تهران: نشر قومس. - دهقانی فیروزآبادی، سید جلال. (1381). «تحول نظریههای منازعه و همکاری در روابط بینالملل». پژوهش حقوق و سیاست، شمارۀ 8، صص73-116. - فردوسی طوسی، ابوالقاسم. (1344). شاهنامۀ فردوسی. به کوشش محمد دبیر سیاقی. چاپ دوم، جلد اول، تهران: انتشارات مؤسسۀ مطبوعات علمی. - فردوسی طوسی، ابوالقاسم. (1395). شاهنامۀ فردوسی(بر اساس نسخۀ مسکو). جلد اول. تهران: نشر آتینا، چاپ سوم. - فردوسی طوسی، ابوالقاسم. (1395). شاهنامۀ فردوسی(بر اساس نسخۀ مسکو)، جلد دوم، تهران: نشر آتینا، چاپ سوم. - قوام، عبدالعلی. (1384). روابط بینالملل نظریهها و رویکردها. تهران: انتشارات سمت. - محمودی، خیرالله و کرمی،آزاده. (1393). «روانشناسی جنگ در شاهنامه». مجلۀ شعر پژوهی. سال ششم، شمارۀ 4، صص171-192. - مشیرزاده، حمیرا. (1386). تحول در نظریههای روابط بینالملل. چاپ سوم تهران: سمت. - منشادی، مرتضی. (1389). «پیوند اسطوره و سیاست در شاهنامه، تلاشی برای بازتولید هویت ملی ایرانیان». فصلنامۀ مطالعات ملی. سال یازدهم، شمارۀ اول، صص37-56. - موسوی، کاظم. (1387). آیین جنگ در شاهنامۀ فردوسی. تهران: زائر آستان مقدس. - مینوی، مجتبی(1373). «فردوسی طوسی». در سرگذشت فردوسی به کوشش ناصر حریری. صص 143-158. بابل: نشر آویشن. - یزدانی، عنایتالله و تویسرکانی، مجتبی. (1386). «سازمان همکاری شانگهای و روند چندجانبه گرایی در نظام بینالملل». فصلنامۀ مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز. شمارۀ 57، صص29-70. -یزدانی، عنایتالله و طالعی حور، رهبر و بهرامی، رستم. (1396). «نقش روسیه و چین در گذار نظام بینالملل از تکقطبی به چندقطبی». فصلنامۀ مطالعات سیاسی. تابستان، شمارۀ 36، صص65-90. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 476 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 357 |