دانشگاه شهید باهنر کرمان

 آمار

تعداد نشریات26
تعداد شماره‌ها447
تعداد مقالات4,557
تعداد مشاهده مقاله5,379,997
تعداد دریافت فایل اصل مقاله3,580,061
ذاکری کیش, امید. (1399). تحلیل شعر پایداری فرّخی یزدی از منظر نظریۀ شعر غنایی. , 12(23), 85-114. doi: 10.22103/jrl.2021.2827
امید ذاکری کیش. "تحلیل شعر پایداری فرّخی یزدی از منظر نظریۀ شعر غنایی". , 12, 23, 1399, 85-114. doi: 10.22103/jrl.2021.2827
ذاکری کیش, امید. (1399). 'تحلیل شعر پایداری فرّخی یزدی از منظر نظریۀ شعر غنایی', , 12(23), pp. 85-114. doi: 10.22103/jrl.2021.2827
ذاکری کیش, امید. تحلیل شعر پایداری فرّخی یزدی از منظر نظریۀ شعر غنایی. , 1399; 12(23): 85-114. doi: 10.22103/jrl.2021.2827

تحلیل شعر پایداری فرّخی یزدی از منظر نظریۀ شعر غنایی

ادبیات پایداری
مقاله 4، دوره 12، شماره 23، اسفند 1399، صفحه 85-114    اصل مقاله (3.51 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jrl.2021.2827
نویسنده
امید ذاکری کیش
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
چکیده
فرخی یزدی را باید مهم‌ترین شاعر غزل سرای عصر مشروطه نامید که این قالب شعری را در خدمت بیان اندیشه­های پایداری خود قرار داد. با توجه به این که در شعر پایداری، مسائلی مانند تعهد و التزام و بیان مسائل اجتماعی یک دورۀ تاریخی با زبانی صریح مطرح است و از سوی دیگر در شعر غنایی مفاهیم و اندیشه‌ها در خدمت بیان عواطف شخصی شاعر قرار دارد پرسش. اصلی مقاله این است که فرّخی یزدی چطور توانسته است از طریق شعر غنایی به بیان مضامین پایداری بپردازد. این مقاله از طریق تحلیل ساختاری گزاره های شعری فرّخی یزدی به نقد کاربرد مفاهیم پایداری در زبان شعر این شاعر می‌پردازد.  انتخاب قالب غزل با حفظ قراردادهای زبانی و محتوایی آن برای بیان مفاهیم پایداری، بهره­گیری از مؤلفه­های مختلف زبان غنایی و کارکردهای عاطفی زبان و آمیختن مفاهیم پایداری با قلمرو احساسات شخصی از مهم‌ترین مؤلفه‌هایی است که فرّخی برای بیان مفاهیم پایداری در زبان شعر بهره برده است. در شعر سیاسی - غناییِ فرّخی فعالیت‌ها و کنش‌های سیاسی شاعر از انفعالات نفسانی او متأثر می‌شود و با تجربۀ عاطفی و احساسی او می‌آمیزد. در این نوع اشعار غالباً منِ شخصی شاعر محور اصلی ساختار نحوی شعر است. نبود آزادی مایۀ درد و رنج و اندوه شاعر است.
 
کلیدواژه‌ها
فرّخی یزدی؛ شعر پایداری؛ شعر غنایی؛ غزل؛ زبان غنایی؛ احساسات شخصی
مراجع
  1. امیری خراسانی، احمد و اکرمی‌نیا، عصمت. (1396). «جایگاه رجز در شعر دفاع مقدس». چاپ شده در نشریۀ ادبیات پایداری. شمارۀ 16، صص 40-21.
  2. بصیری، محمد صادق. (1388). سیر تحلیلی شعر مقاومت در ادبیات فارسی. ج 1. کرمان: انتشارات دانشگاه شهید باهنر.
  3. پاینده، حسین. (1373). «ترجمۀ بخش‌هایی از مقدّمه ویلیام وردزورث بر ترانه های غنایی». چاپ شده در ارغنون، سال اول، شماره 2.
  4. پورنامداریان، تقی. (1386). «انواع ادبی در شعر فارسی». چاپ شده در مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه قم. سال اول، شمارۀ سوم، صص 22-7.
  5. پورنامداریان، تقی. (1380). در سایۀ آفتاب. تهران: سخن.
  6. تسلیم جهرمی، فاطمه و طالبیان، یحیی. (1389). «مضامین و بن مایه های ادبیات پایداری در اشعار ادیب‌الممالک فراهانی». چاپ شده در نشریۀ ادبیات پایداری. شمارۀ 3 و 4، صص 112-91.
  7. حافظ شیرازی، خواجه شمس­الدین محمد. (1362). دیوان غزلیات. تصحیح و توضیح پرویز ناتل خانلری. چاپ دوم. تهران: خوارزمی.
  8. حسن پور آلاشتی، حسین و عباسی، رضا. (1389). «تحلیل زبانی اشعار فرّخی یزدی بر اساس نظریۀ زیبایی شناسی انتقادی». چاپ شده در نشریۀ پژوهش‌های زبان و ادبیات فارسی. شمارۀ 17، صص 149-113.
  9. حق شناس، علی محمد. (1383). «سه چهرۀ یک هنر: نظم، نثر و شعر در ادبیات». چاپ شده در نشریۀ مطالعات و تحقیقات ادبی. دانشگاه تربیت معلم. سال اول، شمارۀ 1 و 2، صص 70-47.
  10. روزبه، محمد رضا. (1379). سیر تحول غزل فارسی. تهران: روزنه.
  11. زرّین کوب عبدالحسین. (1373). شعر بی دروغ شعر بی­نقاب. چاپ هشتم. تهران: علمی.
  12. سپانلو، محمدعلی. (1375). شهر شعر فرخی. تهران: علم.
  13. سپانلو، محمدعلی. (1369). چهار شاعر آزادی. تهران: نگاه.
  14. سعدی، مصلح الدین. (1374). دیوان غزلیات. به کوشش دکتر خلیل خطیب رهبر. تهران: مهتاب.
  15. شفیعی کدکنی، محمد رضا. (1352). «انواع ادبی و شعر فارسی». چاپ شده در نشریۀ خرد و کوشش. دورۀ چهارم، دفتر دوم و سوم، صص 119-96.
  16. شفیعی کدکنی، محمد رضا. (1390 الف). با چراغ و آینه، در جستجوی ریشه­های تحوّل شعر معاصر ایران. تهران: سخن.
  17. شفیعی کدکنی، محمد رضا. (1390ب). ادوار شعر فارسی از مشروطیت تا سقوط سلطنت. چاپ هفتم. تهران: سخن.
  18. شمیسا، سیروس. (1372). سیر غزل در شعر فارسی. چاپ چهارم. تهران: فردوس.
  19. صرفی، محمد رضا. (1393). «گسترۀ ادبیات پایداری». چاپ شده در نشریۀ ادبیات پایداری. شمارۀ 10، صص 238-207.
  20. صنعتی محمد حسین. (1389). آشنایی با ادبیات دفاع مقدس. تهران: بنیاد حفظ آثار و ارزش‌های دفاع مقدس.
  21. عبادیان، محمود. (1372). تکوین غزل و نقش سعدی. تهران: هوش و ابتکار.
  22. فرخی یزدی، میرزا محمد. (1369). دیوان. چاپ نهم. به اهتمام حسین مکی. تهران: امیر کبیر.
  23. فضیلت محمود، شکری، همایون و همکاران. (1394). «تصویر شاهد آزادی در شعر فرّخی». چاپ شده در نشریۀ ادبیات پایداری. شمارۀ 13، صص 263-249.
  24. کالر، جاناتان. (1382). نظریۀ ادبی. ترجمۀ فرزانه‌ طاهری. تهران: مرکز.
  25. کریم زاده، علی. (1384). «میزان دهقان: بحثی در غزل فرّخی یزدی». چاپ شده در نامۀ پارسی. سال دهم، شمارۀ 1، صص 142-133.
  26. مدرسی فاطمه و رستمی، فرشتۀ. (1393). «جلوه­های ادبیات پایداری در سروده­های فرّخی یزدی». چاپ شده در نشریۀ ادبیات پایداری. شمارۀ 10، صص 272-253.
  27. مسرت، حسین. (1384). پیشوای آزادی: زندگی و شعرفرخی یزدی. تهران: ثالث.
  28. نجف دری، حسین. (1379). «فرخی یزدی و توانمندی‌های غزل در عصر مشروطه». چاپ شده در شناخت. شمارۀ 27، صص 202-192.
  29. همایی، جلال‌الدین. (1339). «غزل و تحوّل اصطلاحی آن در قدیم و جدید». چاپ شده درمجلۀ یغما. سال سیزدهم، شماره دوم،  صص 83-77.
  30. یاکوبسن، رومن. (1381). «زبانشناسی و شعر شناسی». در زبانشناسی و نقد ادبی. ترجمۀ حسین پاینده. چاپ دوم. تهران: نشر نی.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 796
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 375


سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب