
تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 447 |
تعداد مقالات | 4,557 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,380,003 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,069 |
ترجیحات فضایی طبقة خلاق به مثابه پیشران توسعة کلانشهرها؛ مورد پژوهی کلانشهر تهران | ||
جغرافیای اجتماعی شهری | ||
مقاله 10، دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 18، فروردین 1400، صفحه 193-220 اصل مقاله (1.48 M) | ||
نوع مقاله: مقالۀ پژوهشی (کاربردی - توسعه ای) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/JUSG.2021.2039 | ||
نویسندگان | ||
مینا سعیدی1؛ سحر ندائی طوسی* 2 | ||
1کارشناس ارشد برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران. | ||
2استادیار گروه برنامهریزی و طراحی شهری و منطقهای، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ایران. | ||
چکیده | ||
تبیین موضوع: در عصر جهانیشدن و رقابتپذیری مراکز شهری، طبقة خلاق بهمثابه یکی از پیشرانهای اصلی رشد و توسعة کلانشهرها به حساب میآید. در این رابطه جذب و نگهداشت این گروه اجتماعی گریزپا، از طریق شناسایی و برآوردن ترجیحات فضایی ایشان، در دستورکارهای برنامهریزی توسعة فضایی شهرها و کلانشهرها قرار گرفته است. بر این اساس هدف پژوهش پیشرو به تبیین رابطة میان طبقة خلاق بهمثابه پیشران و رشد و توسعه فضایی بهمثابه دستاورد و نیز شناسایی ترجیحات فضایی متنوع طبقات خلاق کلانشهر تهران به تفکیک نیازهای سکونتی، فراغتی، فعالیتی و ارتباطاتی اختصاص یافته است. روش: این پژوهش از لحاظ روششناسی در زمرة پژوهشهای ترکیبی (کیفی و کمی) مبتنی بر تحلیل عینیتها به استناد آمارهای رسمی و تحلیل ذهنیتها به تفکیک گروههای مختلف خلاق قرار دارد؛ در گردآوری اطلاعات از روشهای تحلیلهای اسنادی، آماری و پیمایشهای اجتماعی به شیوة مصاحبه و پرسشنامه و نیز در طبقهبندی گروههای خلاق از روش سناریونگاری به یاری نرمافزار سناریو ویزارد استفاده شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان میدهد که طبقة خلاق بهمثابه نیروی پیشران رشد و توسعة کلانشهر تهران بهشمار میروند. همبستگی بالای میان سهم نیروی انسانی خلاق با برونداد ارزشافزوده مؤیدی بر این ادعاست. همچنین، تحلیلهای انجام شده امکان تشخیص چهار گروهِ متمایز طبیعتگرا، شهرگرا، دانشی و هنری برحسب تفاوت در ویژگیهای فعالیتی و ترجیحات فضایی طبقة خلاق را میسر میسازد. نتایج: برنامهریزی جذب و نگهداشت طبقة خلاق در کلانشهر تهران مستلزم شناسایی تفاوتها، ویژگیها و ترجیحات فضایی متمایز هر یک از این گروهها است. بر این اساس ترجیحات فضایی - فعالیتی ایشان شناسایی و در قالب راهکارهایی نیز ارائه شد. | ||
کلیدواژهها | ||
خلاقیت و نوآوری؛ طبقة خلاق؛ رشد و توسعه شهری؛ ترجیحات فضایی؛ کلانشهر تهران | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
آرشیان، آناهیتا؛ استادی، مریم (1395). جذب طبقة خلاق در فضای شهری با استفاده از هنر عمومی تعاملی. دومین کنفرانس بینالمللی عمران، معماری محیط زیست و مدیریت شهری. مشهد: دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد. اشتری، حسن؛ مهدنژاد، حافظ (1391). شهر خلاق، طبقهی خلاق. تهران: تیسا. حسنپور، حسین؛ توکلی، هانیه (1392). بررسی معیارهای شهر خلاق با تأکید بر توسعه پایدار شهری (نمونه موردی: پییرانشهر). نخستین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار. تهران. دادپور، سارا (1390). جذب طبقة خلاق در تهران به کمک طراحی شهری. صفه, دورۀ 21، شمارۀ 4، صص 51-66. یوسفی، رشید؛ پیلهور، علیاصغر؛ احمدی، محمد؛ هاشمی، اصغر (1393). شهر خلاق الگویی برای توسعه پایدار شهری. چهارمین کنفرانس بینالمللی توسعه پایدار و عمران شهری. اصفهان: مؤسسه آموزش عالی دانشپژوهان. صرافی، مظفر؛ قورچی، مرتضی؛ محمدی، علیرضا (1388). جهانی شدن، شهرهای جهانی و کلانشهر تهران( نقدی بر دیدگاه نایجل هریس). اقتصاد شهر، 3، صص 89-97. شریفیان، فریدون (1387). نوعشناسی و فرآیند طراحی و اجرای پژوهش ترکیبی. فصلنامة علمی پژوهشی روششناسی علوم انسانی، صص 75- 103. مرکز آمار ایران. (1396). بازیابی از www.amar.org.ir. جهانگیری، مصطفی؛ سلیمانی، علیرضا (1394). ارزیابی شاخصهای خلاقیت در شهر تهران، موردشناسی: منطقه 22 تهران. اولین کنفرانس علمی پژوهشی افقهای نوین در علوم جغرافیا و برنامهریزی، معماری و شهرسازی ایران. تهران: انجمن توسعه و ترویج علوم و فنون بنیادین. نظری زنگنه، فرهاد؛ جعفری مهرآبادی، مریم؛ داودی، محمود (1396). ترجیحات سکونتی طبقة خلاق؛ مروری بر مطالعات. اولین همایش اندیشه ها و فناوریهای نوین در علوم جغرافیایی، رشت: دانشگاه دولتی گیلان. Alfken, C., Broekel, T., Sternberg, R (2013). Factors Explaining the Spatial Agglomeration of the Creative Class: Empirical Evidence for German Artists. European Planning Studies, 23(12. ( Atkinson, R., Easthope, H (2009). The Consequences of the Creative Class: The Pursuit of Creativity Strategies in Australia's Cities. International Journal of Urban and Regional Research, 33, pp. 64-79. Bereitschaft, B (2016). Do Creative and Non Creative Workers exhibit similar preferences for urban Amenities? An Exploratory Case Study of Omaha, Nebraska. Urbanism: International Research on Placemaking and Sustainability, pp. 1- 19. Biernacki, P., Waldorf, D (1981). SnowBall Sampling. SocioLogical Methods and Research, 10(2), pp. 141-163. Bontje, M., Mustard, S (2009). Creative Industries, Creative Class and Competitiveness: Expert Opinions. Boren, T., Young, C (2013). The Migration Dynamics of the "Creative Class": Evidence froma study of Artists in Stockholm, Sweden. Annals of the Association of American Geographers,1 (103), pp.195- 210. Florida, R (2002). The Rise of the Creative Class. New York: Basic Books. Florida, R (2005). Cities and the Creative Class. New York: Routledge. Florida, R (2005). The Flight of the Creative Class. HarperCollins, New York (NY). Florida, R (2013. January 30). More Losers than Winners in America's New Economic Geography. Heerden, S.V., Bontje, M (2014). What about Culture for the Ordinary Workforce? A Study on the Locational Preferences of the Creative Class in Prenlauer Berg, Berlin. Landry C (2008). The Creative City. A toolkit for urban innovators. 2nd edition. Narodowe Centrum Kultury, Warszawa. Leeeuwen, B. V (2007). Human Capital and Economic Growth in India, Indonesia and Japan: a Quantitative Analysis. 1890- 2000. Netherlands: google books. Likert, R (1932). A Technique for Measurement of Attitudes. Archive of Psychology, pp. 5-55. Lucas, R (1988). On the Mechanics of Economic Development. 22. Markusen, A (2006). Urban Development and the Politics of a Creative Class: Evidence from a Study of Artists. Environment and Planning, 38(10), pp. 1921-1940. Romer, P (1994). The Origins of Endogenous Growth. The Journal of Economic Perspectives, 8(1), pp. 3-22. Scott, A (2000). The Cultural Economy of Cities: Essays on the Geography of Image-Producing Industries. SAGE. Scott, A.J (2000). The Cultural Economy of Cities: essays on the Geography of image-producing industries. London: sage. Suwala, L (2012). The Geography of Creativity. Regional Studies, 46(8), pp. 1103-1105. Throsby, D (1994). The Production and Consumption of the Arts: A View of Cultural Economics. Journal of Economic Literature, XXXII, pp. 1-29. Throsby, D (2008). The Concentric Circles Model of the Cultural Industries. Cultural Trends, 17(3) , pp. 147-64. Tornqvist, G (2012). The Geography of Creativity. UK: Edward Elgar Pub. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 567 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 244 |