
تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 447 |
تعداد مقالات | 4,557 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,380,005 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,079 |
بررسی تطبیقی روایتهای مربوط به واپسین شاهان ساسانی در جیوتانگشو و شین تانگشو | ||
مجله مطالعات ایرانی | ||
مقاله 3، دوره 21، شماره 41، تیر 1401، صفحه 61-97 اصل مقاله (1.7 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jis.2022.17528.2174 | ||
نویسنده | ||
حمیدرضا پاشازانوس* | ||
استادیار گروه تاریخ، دانشگاه اصفهان، اصفهان | ||
چکیده | ||
از جمله مفصلترین روایتهای مربوط به ساسانیان در متون چینی، گزارشهای جیوتانگشو و شین تانگشو دربارۀ واپسین شاهان ساسانی است. این گزارشها ویژگیهای سیاسی ایران ساسانی، تحولات سالهای پرآشوب پس از خسرو دوم (590 – 628 م) و مرگ یزدگرد سوم(632 – 651 م) و بازماندگان وی در چین را نیز شامل میشود. اگرچه این دو اثر حاوی اطلاعات ارزشمندی هستند، اما محقق برای استفاده از آنها علاوه بر دانش خط کلاسیک چینی، نیاز به استفاده از روش تحلیلی و تطبیقی دارد. زیراکه در برخی قسمتها تفاوتهای محتوایی روایتهای جیوتانگشو با شین تانگشو باعث شده که این دو کتاب گزارشهای متفاوت و گاهی متضاد هم دربارۀ شاهان ساسانی ارائه کنند. نظر به اهمیت اطلاعات آنها دربارۀ واپسین سالهای شاهنشاهی ساسانی، مقالۀ حاضر سعی دارد تا نخست ویژگیهای تاریخنگاری این دو اثر و سپس روایتهای این دو متن را با یکدیگر مقایسه کرده تا درستی و نادرستی آنها مشخص گردد. این بررسی نشان خواهد داد که از آنجاکه سبک تاریخنویسی شینتانگشو مبتنی بر «گاهشماری منظم وقایع» بود، روایت ساسانیان در شینتانگشو از درستی و اصالت بیشتری برخوردار است. اصالت شینتانگشو با وجود مجسمه پیروز و نرسی در مقبرۀ چیانلینگ بیشتر مشخص میشود، مجسمههایی که در پژوهشهای جدید درست شناسانده نشدند و در این مقاله گزارش دقیقتری دربارۀ آنها داده میشود تا از این طریق، روایتهای صحیح و نادرست دربارۀ ساسانیان در دربار تانگ تحلیل و ارزیابی شود. | ||
کلیدواژهها | ||
ساسانیان؛ تانگ؛ جیوتانگشو؛ شین تانگشو و تحولات سیاسی | ||
مراجع | ||
الف. منابع فارسی
- جانسین لیان. (1385). متون باستانی پیرامون تاریخ روابط چین و ایران: از روزگار اشکانی تا شاهرخ تیموری. مترجم: جانهون نین، تهران، سازمان میراث فرهنگی، پژوهشکده زبان و گویش.
- طبری، محمد بن جریر. (1375). تاریخ طبری ( تاریخ الرسل و الملوک)، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، تهران، انتشارات اساطیر، چاپ پنجم.
- دریایی، تورج.(1392). «فرزندان و نوادگان یزدگرد سوم در چین»، در: ناگفته های امپراتوری ساسانی، ترجمۀ آهنگ حقانی و محمود فاضلی بیرجندی، تهران: کتاب پارسه.
- دینوری، ابوحنیفه احمد بن داود. (1395). اخبار الطوال، ترجمة محمود مهدوی دامغانی، تهران: نی، چاپ دهم.
- مسعودی، ابوالحسن علی بن حسین . (1396). مروج الذهب و معادن الجواهر، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب. چاپ دهم.
- وثوقی، محمدباقر.(1395). میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین «بنادر گوانجو، چوانجو، خانجو»)، تهران: پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری.
- واتسن، ویلیام.( 1383). «ایران و چین» در: تاریخ ایران(کمبریج)،جلد سوم، قسمت اول، ترجمۀ حسن انوشه، تهران: امیرکبیر.
- یعقوبی، احمد بن ابی یعقوبی.( 1382). تاریخ یعقوبی، ترجمۀ محمدابراهیم آیتی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ نهم.
ب. منابع لاتین
- Agostini, D., & Stark, S. (2016). Zāwulistān, Kāwulistan and the Land Bosi 波斯: On the Question of a Sasanian Court-in-Exile in the Southern Hindukush. Studia Iranica, 45, 17–38. - Boltz, William G. (1986). Early Chinese Writing, World Archaeology, 17 (3), Early Writing Systems, 420–436. - Cang, X. (2006). Zhōngguó shǐxué míngzhù píngjiè, (A Review of Famous Chinese Historical Works). Shāndōng jiàoyù chūbǎn shè, Vol. 2. - Compareti, M. (2009). Chinese-Iranian Relations, xv. The Last Sasanians in China,’ in Encyclopædia Iranica, Online Edition, available at http://www.iranicaonline.org/articles/china-xv-the-last-sasanians-in-china - Compareti, M. (2003). The Last Sasanians in China, Eurasian Studies, 2(2), 197-213. - Daryaee, T. (2003). The Sons and Grandsons of Yazdgird in China Iranshenasi, A Journal of Iranian Studies, XV, 3, 540-548. - Daryaee, T. (2009). Sasanian Persia: The Rise and Fall of an Empire, London: I. B. Tauris. - Davis, Richard L. (2001). Chaste and Filial Women in Chinese Historical Writings of the Eleventh Century. Journal of the American Oriental Society. 121 (2): 204–218. - Yingfeng, F., Changan L., & Yongxiang, Zh. (2005). Qianling, Shaanxi: Shaanxi Tourism Press. - Fogel, Joshua A. (2003). Naito Konan (1866–1934) and Chinese Historiography,” Historiography East and West, 1(1), 137–153. - Fong, A. (2006). Ending an Era: The Huang Chao Rebellion of the Late Tang, 874–884, East-West Center working papers, No. 26. Honolulu, HI: East-West Center, 1-11. - Forte, A. (1996). ‘On the So-Called Abraham from Persia: A Case of Mistaken Identity’, In P. Pelliot, L’inscription nestorienne de Si-Ngan-Fou, ed. A. Paris: Collège de France, Institut des Hautes Etudes Chinoises. 375-428. - Hinz, W. (1969). Alt-iranische Funde und Forschungen, Berlin. - Göbl, R. (1971). Sasanian Numismatics, Braunshweig. - Keightley, David N. (1996). Art, Ancestors, and the Origins of Writing in China, Representations, 56, Special Issue: The New Erudition: 68–95. - Konan, N. (1976). Naito Konan Zenshu (Collected works of Naito Konan). Vol. 11, Tokyo: Chikuma shobo. - Marshak, B. I. (1986). Silberschätze des Orients: Metallkunst des 3.‒13, Jahrhunderts und ihre Kontinuität, Leipzig: E.A. Seemann Verlag. - Pasha Zanous, H. & Sangari. E. (2018). The Last Sasanians in Chinese Literary Sources: Recently Identified Statue Head of a Sasanian Prince at the Qianling Mausoleum, Iranian Studies, 51 (4), 499-515. - Pourshariati, P. (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. London and New York: I.B. Tauris. - Shaughnessy, Edward L. (1993). "Shang shu 尚書". In Loewe, Michael (ed.). Early Chinese Texts: A Bibliographical Guide. Berkeley: Society for the Study of Early China; Institute for East Asian Studies, University of California Berkeley. 376–389. - Sivin, N. (1968). Chinese Alchemy: Preliminary Studies, Cambridge: Harvard University Press. - Twitchett, D. (2009). Writing of Official History under the Tang. Cambridge: Cambridge University Press. - Wilkinson, E. (2000). Chinese history, a manual revised and enlarged, Cambridge (Massachusetts) and London: Harvard University Press. - Wilkinson, E. P. (2015). Chinese History: A New Manual. Cambridge and London: Harvard University Asia Center. - Zhou, X. (2009). The Mausoleum of Emperor Tang Taizong, in: Sino-Platonic Papers, No.187, Dept. of Asian and Middle Eastern Studies, Philadelphia, University of Pennsylvania. - Yinan, L. (2005). A Study of the Changes in the Tang—Song Transition Model, Journal of Song-Yuan Studies, 35, 99-127. ج. منابع چینی - Defen, L. (1971). Zhoushu(周書/周书), Beijing, Zhonghua shuju. - Guocan, C. (1980). Tang Qianling shirenxiang jiqi xianming de yanjiu, Wenwubianji weiyuanhui:《Wenwu jikan 2》, Beijing: Wenwu chubanshe, 189-202. - Ou, Yangxiu, Songqi. (1975). New Books of the history of Tang Dynasty, Beijing: Zhonghua shuju. - Sima Guang 司馬光, The Zizhi Tongjian (Chinese: 資治通鑑) ,j. 199, available at Database of Chinese classic ancient books via http://www.guoxue123.com/shibu/0101/01zztjhz/199.htm - Xu, L. (1975). Old Books of the history of Tang Dynasty, Beijing: Zhonghua shuju. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 399 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 394 |