مؤلفه ها و ظرفیت های زبان فارسی در دیپلماسی فرهنگی ایران

الف. منابع فارسی

- ابوالحسن شیرازی، حبیب اله.(1396). «دیپلماسی فرهنگی و نقش انجمن های دوستی در روابط بین‌الملل»، فصلنامه مطالعات روابط بین الملل، سال دهم، شماره 38، تابستان، صص 38-9.

- اجلالی، پرویز. (1393). «جهانی‌شدن و زبان فارسی، نکاتی درباره برنامه‌ریزی زبان ملی»، مجله مطالعات اجتماعی ایران، دوره هشتم، شماره 3، پاییز،صص6-27.

- آدمی، علی و ذوالفقاری، مهدی. (1390). «اثرگذاری قدرت نرم در دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه علمی پژوهشی رهیافت‌های سیاسی،  شماره 29، صص9-44.

- حاجیان، خدیجه. (1394). «بررسی ظرفیت‌های زبان و ادبیات فارسی در ترویج ارزش‌های انقلاب اسلامی در تاجیکستان و افغانستان»، مجله مطالعات فرهنگ – ارتباطات، سال شانزدهم، شماره سی و یکم، پاییز، ص7-38.

- حاجیان، خدیجه. (1394). دیپلماسی فرهنگی مطالعه موردی افغانستان و تاجیکستان، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.

- حسینی، زهرا سادات. (1393). «نقش زبان در تغییر سبک زندگی»، روزنامه ایران، 30 فروردین، شماره 5624.

- حیدری، منصور و قربی، سید محمدجواد. (1395). «مؤلفه‌های قدرت نرم ایران در سند مؤلفه‌های هویت ملی ایرانیان(مطالعه ارزش‌های فرهنگی)»، دو فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات قدت نرم، سال ششم، شماره پانزدهم، پاییز و زمستان، ص46-64.

- داداندیش، پروین و احدی، افسانه. (1390). «جایگاه دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه روابط خارجی، سال سوم، شماره1، بهار، صص 173-143.

- درخشه، جلال و غفاری، مصطفی. (1390). «دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در جهان اسلام: فرصت-ها، اقدامات، اولویت ها و دستاوردها»، فصلنامه مطالعات فرهنگ- ارتباطات، سال دوازدهم، شماره 16، زمستان، صص 45-9.

- دهشیری، محمدرضا. (1393). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، چاپ اول، تهران: نشر علمی و فرهنگی کتیبه.

- دهقانیان، محمدحسین. (1397). ایران در آینه سیاست خارجی چین، تهران: ابرار معاصر تهران.

- ذوالفقاری، مهدی و دشتی، فرزانه.(1397). «مؤلفه ها و ظرفیت های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در دیپلماسی فرهنگی»، فصلنامه مطالعات قدرت نرم، شماره نوزدهم، پاییز  زمستان، صص127-154.

- سلیمانی، قهرمان. (1382). «یادداشت سردبیر»، نامه پارسی، ش 29.

- سمیعی اصفهانی، علیرضا. (1391). «نقش و جایگاه قدرت نرم در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات خاورمیانه، سال نوزدهم، شماره3، پاییز، صص176- 145.

- سیفی، رؤیا و بختیاری، رحمان و محمدی اکمل، احمد. (1392). «پیشینه نفوذ واژه‌های ایرانی در زبان‌های هندی»، فصلنامه مطالعات شبه‌قاره، سال پنجم، شماره شانزدهم، پاییز، ص71-90.

- سیمبر، رضا و مقیمی، احمد. (1394). «منافع ملی و شاخص‌های دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه سیاست جهانی، دوره چهارم، شماره1، صص38-7.

- فولادی، محمد. (1398). «تأثیر زبان و عناصر زبانی بر تبادل فرهنگی ملل»، دو فصلنامه علمی زبان و فرهنگ ملل، سال دوم، شماره 3، بهار و تابستان، ص41-63.

- کوهکن، علیرضا، رحیمی نژاد، محمدعلی و غلامی، سعید. (1397).«دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در افغانستان»، فصلنامه پژوهش‌های راهبردی انقلاب اسلامی، سال اول، شماره 2، تابستان،صص. 69-39.

- مؤمنی، مجیدرضا و مؤدب، بهرنگ. (1398). «ظرفیت‌ها و مؤلفه‌های قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در تاجیکستان»، فصلنامه مطالعات آسیایی جنوب غربی، سال دوم، شماره 7، ص1-23.

- میردهقان، مهین ناز و طاهرلو، فرنوش. (1390). «تأثیر فرهنگ ایرانی در آموزش زبان فارسی به غیرفارسی‌زبانان»، ادبیات پارسی معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال اول، شماره دوم، پاییز و زمستان، صص115-131.

- ناظمی، امیر. (1397). «سیاست زبان در جمهوری اسلامی ایران؛ پیشنهادهای سیاستی در خصوص زبان و زبان‌آموزی»، فصلنامه مطالعات راهبردی سیاست‌گذاری عمومی، دوره 8، شماره 26، بهار، 240-250.

- واحد، اسدالله و اکرمی، میرجلیل و سمندری یوسف‌آباد، مهناز. (1394). «تأثیر زبان و ادبیات فارسی در ادبیات روانی عثمانی»، مجله زبان و ادب فارسی، بهار و تابستان، شماره مسلسل 231، ص 137-155.

- یزدانی، عنایت‌الله و نژاد زندیه، رؤیا. (1392). «کاربست دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در چهارچوب اصول و ارزش‌های انقلاب اسلامی»، فصلنامه پژوهشنامه انقلاب اسلامی، سال دوم، شماره7، تابستان، صص44-19.

ب. منابع لاتین

- Cummings, Milton C. (2003). Cultural Diplomacy and the US Government: A Survey. Washington DC: Center for Arts and Culture.

- Malone, Gifford D. (1988). Political Advocacy and Cultural Communication: Organizing the Nation's Public Diplomacy. University Press of America.

- Nye, J.S. (1991). The changing nature of American power. New York: Basic Books.

- Nye, J. S. (1990). The Changing Nature of World Power. Political Science Quarterly. 105(2), 177-192.

-  Potter, Evan H. (2002). Special Advisor (communications) to the Policy Planning Division of the DFAIT, ‘Canada and the New Public Diplomacy’, Discussion Paper in Diplomacy, Published by Spencer Mawby. University of Leicester, Netherlands Institute of International Relations.

- Risager, K. (2007). Language Culture Pedagogy. Toronto: multilingual matters LTD

- Sharp, P. (2005). Revolutionary States, Outlaw Regimes and the Techniques of Public Diplomacy. In: Melissen, J. (eds) The New Public Diplomacy. Studies in Diplomacy and International Relations. Palgrave Macmillan, London.