
تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 447 |
تعداد مقالات | 4,557 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,379,999 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,063 |
بررسی تطبیقی مضمون و ساختار نمایشنامۀ «خسیس» مولیر و نمایشنامۀ «حکایت مرد خسیس» آخوندزاده | ||
نشریه ادبیات تطبیقی | ||
مقاله 5، دوره 15، شماره 28، شهریور 1402، صفحه 141-174 اصل مقاله (1.45 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jcl.2023.20194.3526 | ||
نویسنده | ||
مهناز رضائی* | ||
استادیار گروه زبان و ادبیات فرانسه، دانشکدۀ ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه تبریز، ایران. | ||
چکیده | ||
تئاتر به عنوان یکی از انواع ادبی، همچون پلی میان ادبیات و هنر نمایشی پیوند ایجاد کرده است. تئاتر بیشتر به دو گونه کمدی و تراژدی وجود داشته است. نوع تراژدی در گذشته بر نوع کمدی برتری داشت. در قرن هفده در فرانسه، با ظهور مولیر کمدی به شکوفایی رسید و تحولی در تئاتر کلاسیک ایجاد شد. در ایران نمایشنامهنویسی سابقة چندانی ندارد. اما اشکال سنتی و مذهبی آن همواره وجود داشته است. در این مقاله، ما به بررسی تطبیقی دو نمایشنامة کمدی یعنی خسیس مولیر و حکایت مرد خسیس آخوندزاده پرداختهایم. در دو اثر مورد مطالعه، خصیصة خساست به عنوان یکی از بزرگترین آفات اخلاقی نشان داده شده که نه تنها روابط خانوادگی بلکه روابط اجتماعی را نیز تحت شعاع قرار میدهد. در این مقاله، ما از نظریات میشل ویینی در زمینة تئاتر و تقسیمبندی او از انواع طنز و نظریات مناندر، نمایشنامهنویس یونان باستان، در زمینة تقسیمبندی شخصیتهای نمایشنامة کلاسیک بهره جستهایم و به بررسی و مقایسه محتوا، شخصیتها و ساختار دو اثر پرداختهایم. هدف ما در این مقاله، ضمن بررسی جنبههای مختلف خصیصۀ خساست در دو نمایشنامۀ یاد شده، این است که این دو اثر را در موازات با هم قرار دهیم تا نشان دهیم آخوندزاده تا چه حد و چگونه در مضمون و در ساختار نمایشنامة خود از مولیر الهام گرفته است و همانند مولیر هدف او از نوشتن این نمایشنامه آشکار و برطرف ساختن معایب رفتار انسان و افشای مفاسد اجتماعی-سیاسی بوده است. | ||
کلیدواژهها | ||
ادبیات تطبیقی؛ آخوندزاده؛ مولیر؛ خساست؛ شخصیت؛ طنز | ||
مراجع | ||
کتابنامه
الف.منابع فارسی
-آدمیت، فریدون. (1349). اندیشههای میرزا فتحعلی آخوندزاده. تهران: خوارزمی.
-خلج، منصور. (1381). نمایشنامهنویسان ایران، از آخوندزاده تا بیضایی. تهران: اختران.
-دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. (1367). جلد اول. لیدن: بریل.
-میرزا فتحعلی، آخوندزاده. (1349). تمثیلات، شش نمایشنامه و یک داستان. ترجمۀ محمدجعفر قراجه داغی. تهران: میهن.
-میرزا فتحعلی، آخوندزاده. (1373). مقالات فارسی. به کوشش حمید محمدزاده. تهران: نگاه.
ب.منابع لاتین -Aristote. (1990). La Poétique. Traduction inédite, présentation et notes de Michel Magnien. Paris : Le Livre de Poche. -Assadollahi Allahshokr & Darabi Amin, Mina. (2015), « La bêtise langagière dans Du côté de chez Swann », Recherches en Langue et Littérature Françaises, Année 8, N° 14. pp. 71-86. -Blanchard, Alain. (2000). Ménandre, Paris : Librawirie Générale Française, coll. « Le livre de poche classique ». -Brunel, Pierre & Chevrel, Yves. (1989). Précis de la littérature comparée. Paris: PUF. -Chevrel, Yves. (2016). La littérature comparée. Paris : PUF. -Conesa, Gabriel. (1995). La Comédie de l’âge classique (1630-1715). Paris : Broché. -Genette, Gérard. (1979). Figures III, coll. « Poétique », Paris : Éditions du Seuil. -Guyard, Marius-François. (1958). La littérature comparée. Paris : PUF. -Lebon, Stéphanie. (2014). « La comédie française : wévolution et influences des origines jusqu’au XVIIème siècle ». Revista de Lenguas Modernas, N° 20, pp. 99-131. -Leroux, Normand. (1979). « La farce du Moyen Age ». Etudes françaises, Volume 15, pp. 87-107. -Molière. (1990). L’Avare. Edition présentée, annotée et expliquée par Evelyne Amon. Paris : Larousse. -Molière. (2016). Le Tartuffe, Paris : Gallimard. -Platon. (2022). La République, Édition complète et annotée Livres I à X. Paris : Independently published. -Rezaï, Mahnaz & Fadaie Heydarie, Zahra. (2021). «L’Ironie Moderne: l’Exploration de l’écriture en biais dans Les Choses de Georges Perec». Recherches en Langue et Littérature Françaises, Vol. 15, N° 27, printemps-été 2021, pp. 118-134. -Viegnes, Michel. (1992). Le théâtre, les problématiques essentielles. Coll. Profil Littérature. Paris : Hartier.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 258 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 274 |