دانشگاه شهید باهنر کرمان

 آمار

تعداد نشریات26
تعداد شماره‌ها447
تعداد مقالات4,557
تعداد مشاهده مقاله5,380,003
تعداد دریافت فایل اصل مقاله3,580,068
کسائی, مریم, سلطانی کوهبنانی, حسن. (1402). طبقه‌بندی و بررسی کرامات شیخ صفی‌الدّین اردبیلی در صفوة‌الصفای ابن‌بزّاز. , 26(53), 215-246. doi: 10.22103/jll.2023.21653.3067
مریم کسائی; حسن سلطانی کوهبنانی. "طبقه‌بندی و بررسی کرامات شیخ صفی‌الدّین اردبیلی در صفوة‌الصفای ابن‌بزّاز". , 26, 53, 1402, 215-246. doi: 10.22103/jll.2023.21653.3067
کسائی, مریم, سلطانی کوهبنانی, حسن. (1402). 'طبقه‌بندی و بررسی کرامات شیخ صفی‌الدّین اردبیلی در صفوة‌الصفای ابن‌بزّاز', , 26(53), pp. 215-246. doi: 10.22103/jll.2023.21653.3067
کسائی, مریم, سلطانی کوهبنانی, حسن. طبقه‌بندی و بررسی کرامات شیخ صفی‌الدّین اردبیلی در صفوة‌الصفای ابن‌بزّاز. , 1402; 26(53): 215-246. doi: 10.22103/jll.2023.21653.3067

طبقه‌بندی و بررسی کرامات شیخ صفی‌الدّین اردبیلی در صفوة‌الصفای ابن‌بزّاز

نثرپژوهی ادب فارسی
دوره 26، شماره 53، تیر 1402، صفحه 215-246    اصل مقاله (1.2 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jll.2023.21653.3067
نویسندگان
مریم کسائی* 1؛ حسن سلطانی کوهبنانی2
1دانش آموختۀ دکتری رشتۀ زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام
2استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام.
چکیده
صفوة­الصفا نوشتۀ ابن­بزّاز، مهم‌ترین منبعِ شناخت احوال شیخ صفی‌الدّین اردبیلی (م: 735) است. این متن، از حیث اشتمال بر کرامات منسوب به شیخ صفی‌الدین، حائز اهمیّت بسیار است و با نقلِ 718 کرامت، از منظر شمار و تنوع کرامات، جایگاه ویژه‌ای در میان مناقب‌نامه‌های تاریخ تصوف اسلامی دارد. مسألۀ اصلی این پژوهش که به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام گرفته، بررسی و طبقه‌بندی کرامات شیخ صفی‌الدین به روایت ابن‌بزاز است که از پیش از تولّد تا پس از مرگ دربارۀ او روایت شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که اطلاع از عالم غیب، ارتباط با غیب، تصرف در نفوس و تصرف در طبیعت، مهم‌ترین موضوعات و زمینه‌های کرامات شیخ صفی‌الدین است که خود زیرمجموعه‌های فراوانی را تشکیل می‌دهد: تولد باشکوه، اطلاع از خواب و واقعات مریدان، آگاهی از حوادث گذشته و آینده، آگاهی از اشیای مفقود، اطلاع از حلال یا حرام بودن مال و طعام، رؤیت عالم غیب، شنیدن ندای هاتف غیبی، احضار اشیا از غیب، طی‌الأرض، شفای بیماران، نجات اشخاص از خطر، جذب و هدایت خارق‌العادۀ مریدان، مکافات منکران، ارتباط معنوی با حیوانات از جمله کرامات منسوب به اوست که نتیجۀ عظمت شیخ در نگاه مریدان و تلاش پیروان و جانشینانش برای ساختن چهره­ای قدسی از اوست.
­­
 
کلیدواژه‌ها
صفوة­الصفا؛ کرامات؛ ارتباط با غیب؛ تصرف در نفوس و طبیعت
مراجع
  1. ابن­بزاز، توکلی بن اسماعیل بن حاجی. (1373).صفوةالصفا. تصحیح غلامرضا طباطبائی مجد. چ1. تبریز: نشرِ مصحح.
  2. ابن­کربلایی، حافظ­ حسین. (1344). روضات­الجنات و جنات­الجنان. جزءِ اوّل. تصحیح جعفر سلطان­القرایی. چ1. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
  3. ابن­کربلایی، حافظ­ حسین. (1349). روضات­الجنات و جنات­الجنان. جزءِ ثانی. تصحیح جعفر سلطان­القرایی. چ1. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
  4. اسماعیل‌پور، ابوالقاسم. (1387). اسطورۀ آفرینش در آیین مانی. چ2. تهران: کاروان.
  5. براون، ادوارد. (1327). تاریخ ادبی ایران از سعدی تا جامی. ترجمۀ علی اصغر حکمت. چ1. تهران: چاپخانۀ بانک ملّی ایران.
  6. پورنامداریان، تقی. (1384). «ادبیّات عرفانی». دانشنامۀ زبان و ادب فارسی. به سرپرستی اسماعیل سعادت. جلد1. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. صص 291 ـ 303.
  7. ترکمان، اسکندربیگ. (1382). تاریخ عالم­آرای عباسی. به کوشش ایرج افشار. چ1. تهران: امیرکبیر.
  8. جامی، نورالدّین عبدالرّحمان. (1382). نفحات­الأنس. تصحیح محمود عابدی. چ4. تهران: انتشارات اطلاعات.
  9. جمال­الدّین ابوروح، لطف­الله بن ابی سعید. (1384). حالات و سخنان ابوسعید ابوالخیر. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی. چ6. تهران: سخن.
  10. جنابدی، میرزابیگ. (1378). روضةالصفویه. به کوشش غلامرضا طباطبایی مجد. چ1. تهران: بنیاد موقوفات افشار.
  11. حسینی قزوینی، یحیی بن عبداللطیف. (1314). لب‌التواریخ، به کوشش سید جلال‌الدّین طهرانی. چ1. تهران: مؤسسۀ خاور.
  12. حسینی قمی، احمد بن شرف­الدّین. (1383). خلاصة‌التواریخ. تصحیح احسان اشراقی. چ1. تهران: دانشگاه تهران.
  13. خواندمیر، غیاث­الدّین. (1380). حبیب­السّیر. به کوشش محمد دبیرسیاقی. چ4. تهران: خیام.
  14. دیلمی، ابوالحسن. (1363). سیرت ابن­خفیف شیرازی. ترجمۀ فارسیِ رکن­الدّین یحیی بن جنید شیرازی. تصحیح ا. شیمل ـ طاری. به کوشش توفیق سبحانی. چ1. تهران: بابک.
  15. روزبهان خنجی، فضل­الله. (1382). تاریخ عالم­آرای امینی. تصحیح محمد اکبر عشیق. چ1. تهران: میراث مکتوب.
  16. ریاحی، محمد امین. (1379). چهل گفتار در ادب و تاریخ و فرهنگ ایران. چ1. تهران: سخن.
  17. زرّین­کوب، عبدالحسین. (1385). دنبالۀ جستجو در تصوف ایران. چ6. تهران: امیرکبیر.
  18. سُبکی، تاج­الدّین ابی­نصر عبدالوهاب. (1964). طبقات الشافعیة الکبری. الجزء الثانی. تحقیق عبدالفتاح محمّد الحلو. محمود محمّد الطناجی. چ1. قاهره: دار إحیاء الکتب العربیة.
  19. سپهسالار، فریدون احمد. (1391). رساله در مناقب خداوندگار. تصحیح و توضیح محمد علی موحد و صمد موحد. چ1. تهران: نشر کارنامه.
  20. سفینۀ تبریز. (1381). گردآوری ابوالمجد محمد بن مسعود تبریزی. چ1. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
  21. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1383). «نقش ایدئولوژیک نسخه ­بدل­ها». نامۀ بهارستان، س5، ش 1 و 2. صص 110 ـ 93.
  22. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1393). درویش ستیهنده. چ1. تهران: سخن.
  23. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1392). زبان شعر در در نثر صوفیه. چ2. تهران: سخن.
  24. شفیعی کدکنی، محمدرضا. (1385). نوشته بر دریا. چ2. تهران: سخن.
  25. شیری، قهرمان. (1390). «کرامت­های تخیّلی در تصوف». فصلنامۀ زبان و ادبیات فارسی، شمارۀ 70. صص106 ـ 63.
  26. صفا، ذبیح­الله. (1388). تاریخ ادبیات در ایران. ج3، چ 14. تهران: فردوس.
  27. عالم­آرای شاه اسماعیل. (1384). تصحیح اصغر منتظر صاحب. چ1. تهران: علمی و فرهنگی.
  28. عبدی­بیگ شیرازی. (1369). تکملةالأخبار. تصحیح عبدالحسین نوایی. چ1. تهران: نشر نی.
  29. فصیح خوافی، احمد بن محمد (1386). مجمل فصیحی. تصحیح سید محسن ناجی نصرآبادی. ج2. چ1. تهران: اساطیر.
  30. قشیری، عبدالکریم بن هوازن. (1388). رسالۀ قشیریه. ترجمۀ ابوعلی حسن بن احمد عثمانی. تصحیح بدیع‌الزمان فروزانفر. چ10. تهران: علمی و فرهنگی.
  31. کسروی، احمد. (1355). کاروند. به کوشش یحیی ذکاء. چ1. تهران: کتاب­های جیبی با همکاری فرانکلین.
  32. کسروی، احمد. (1304). زبان باستان آذربایگان. چ1. تهران: مطبعۀ شوروی.
  33. محمد بن منور. (1389). اسرارالتوحید فی المقامات الشیخ ابی­سعید. تصحیح محمدرضا شفیعی کدکنی. چ9. تهران: آگاه.
  34. مرتضوی، منوچهر. (1384). زبان دیرین آذربایجان. چ1. تهران: بنیاد موقوفات افشار.
  35. مستوفی، حمدالله. (1362). تاریخ گزیده. به اهتمام عبدالحسین نوایی. چ1. تهران: انتشارات امیرکبیر.
  36. مناقب اوحدالدّین کرمانی. (1347). تصحیح و حواشی بدیع­الزمان فروزانفر. چ1. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
  37. موحد، صمد. (1391). «صَفوَةُ­الصَّفا». دانشنامۀ زبان و ادب فارسی. به سرپرستی اسماعیل سعادت ج4. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی. صص 419 ـ 421.
  38. موحد، صمد. (1381). شیخ صفی­الدّین اردبیلی چهرۀ اصیل تصوف آذربایجان. چ1. تهران: طرح نو.
  39. واله اصفهانی قزوینی، محمد یوسف. (1372). خلد برین. تصحیح میرهاشم محدث. چ1. تهران: بنیاد موقوفات افشار.
  40. ویدن‌گرن، گئو. (1390). مانی و تعلیمات او. ترجمۀ نزهت صفای اصفهانی. چ4. تهران: مرکز.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 138
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 182


سامانه مدیریت نشریات علمی. طراحی و پیاده سازی از سیناوب