آمار
| تعداد نشریات | 26 |
| تعداد شماره‌ها | 447 |
| تعداد مقالات | 4,557 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,379,999 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,063 |
بررسی منصب ادبی قصّه خوانی درباری در ادب فارسی | ||
| مجله مطالعات ایرانی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 18 دی 1402 | ||
| نوع مقاله: علمی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jis/jis.2024.20144.2383 | ||
| نویسندگان | ||
| نجمه نوروزی چگینی* ؛ احمد امیری خراسانی؛ نجمه حسینی سروری | ||
| دانشگاه شهید باهنر کرمان | ||
| چکیده | ||
| دربار پادشاهان از دیرباز جلوه‌گاه آیین‌ها و مناسباتی بوده است که با ریشه‌های ادب و تاریخ هر ملّت پیوند خورده و به دنبال آن، فرهنگ و تمدّن پیشینیان به گونه‌ای تسلسل‌وار در تاریخ آیندگان ثبت گردیده است. قصّه‌گو و قصّه‌خوانی به عنوان یکی از مناصب و آیین‌های ادبی در دربار سنّت دیرین ادب شفاهی را تجدید می‌نماید. در ادب شفاهی ایران سیر و تحوّل این منصب با راویان روایات حماسی آغاز می‌گردد، سپس در سده‌های هشتم به بعد با نام قصّه‌خوان و دفترخوان رواج می‌یابد و در نهایت از آغاز دوره صفویّه از آن با نام نقّال یاد می‌شود. از آن روی که ادبیات در دربار و اجتماع قابل تفکیک و حائز اهمّیّت است در این جستار، سعی و کوشش بر آن است تا این منصب ادبی و آیین‌ها و آداب آن در دربار پادشاهان ایران بررسی و مکشوف گردد.در پژوهش حاضر، نگارندگان برآن‌اند که با جستجو و واکاوی در منابع تاریخی و ادبی، سیر قصّه‌خوانی و نقّالی به عنوان یکی از مناصب ادبی در دربار پادشاهان و سلاطین، تبیین آیین‌ها و مناسبات در ارتباط با آن و معرّفی و بازشناخت نام‌های برجای مانده از قصّه‌گویان و نقّالان درباری را در بازجُستی هر چند کوتاه در قلم آورند، در بخشی از مقاله نیز به پیشینۀ قصّه‌گویی وابسته به حکومت عرب و پیوند آن با قصّه‌گویی درباری در ادب پارسی پرداخته شده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دربار؛ قصّه خوان؛ نقّال؛ ادب شفاهی؛ مناسبات ادبی | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 84 |
||