
تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 447 |
تعداد مقالات | 4,557 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,379,991 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,057 |
نقدی بر فنجان زرّین پایهدار موزۀ تمدنهای آسیایی کشور سنگاپور | ||
مجله مطالعات ایرانی | ||
مقاله 7، دوره 22، شماره 44، دی 1402، صفحه 149-177 اصل مقاله (1.12 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jis/jis.2024.21323.2473 | ||
نویسنده | ||
داریوش اکبرزاده* | ||
دانشیار پژوهشگاه میراث فرهنگی کشور | ||
چکیده | ||
بیگمان دورۀ ساسانی یکی از باشکوهترین دورههای تاریخی ایران است؛ این شکوه، از گستره هنر و فرهنگ ایران ساسانی بر بخش بزرگی از جهان، از مرزهای هلنی تا به شرقدور قابل فهم میآید. با وجود این، پیوندهای ایران و شرق دور بویژه با چین، بسی معنادار است. سوای پیشینۀ پیوندهای تاریخی دو سویه، فروپاشی شاهنشاهی ساسانی و مهاجرت هزاران نوازنده و هنرمند ساسانی به همراه دودمان شاهی (یزدگرد)، سرفصلی نو در اثرگذاری هنر ایران ساسانی بر چین و سپس بر سیلا و ژاپن شد. موضوع این مقاله به «فنجان زرین پایهدار» پرهیاهوی «موزۀ تمدنهای آسیایی کشور سنگاپور» می-پردازد. این زرنگاره در خارج از ایران بنام Golden Shipwreck Tang (اثر کشتیسان زرین دورۀ تانگ)، برخلاف سکوت خبری داخلی، موضوع مقالهها، کاتالوگها، همایشها، برنامههای گسترده رسانهای و حتا سیاسی بوده است. این زرنگاره یادآور ترکیبی از هنر ساسانی-دوره تانگ (چین) است. این اثر، دارای نقش هشت رامشگر-نوازنده با سازهای مختلف با آرایه معروف نقش مروارید است. در تمامی گزارشهای پیشین، بر پیدایی آن از یک کشتی غرقشدۀ چینی در نزدیکی جزیرۀ سوماتره (اندونزی) به سدۀ ششم میلادی (دوره تانگ) با مقصد ایران (سپسینتر به سدۀ چهارم هجری با مقصد بغداد) داستانپردازی شده است. نگارنده با به چالش کشیدن این اثر، ضمن «جعلی» دانستن آن، این رفتارهای آگاهانۀ با پیشینه را، بخشی از «تلاش برای تحریف، تخریب، درآمدزایی» بیگانگان از راه میراث کهنیک ایرانزمین با «ابزار کشورهای ثروتمند دارای موزههای نوپا» ارزیابی میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
زرنگارۀ موزۀ تمدنهای آسیایی کشور سنگاپور؛ دورۀ ساسانی؛ دورۀ تانگ؛ نگارۀ نوازندگان؛ تحریف و درآمدزایی | ||
مراجع | ||
الف: منابع فارسی
ایران و راه ابریشم(به روایت آثار موزۀ ملی ایران). (1389). تهران: موزۀ ملی ایران.
ب: منابع لاتینی
Akbarzadeh, D. (2022). “Portrait of the People of Silla According to the Persian Texts”. Journal of Art History& Criticism. no. 18. PP. 162-173.
Akbarzadeh, D. 2020. “A Note on Sasanian-Buddhist Object at Gyeongju National Museum”. Journal of Ancient Art and Civilization, no. 24, PP. 267-275.
Author. D. 2022. “A Note on Sasanian Glassware and Zoroastrian Sacred Numbers (Sasanian to Post-Sasanian Periods)”. IJAS, PP. 37- 45.
Compareti, M. 2009. “The Last Sasanians in China (Chinese-Iranian Relations)”. In Encyclopaedia Iranica, Eds. E. Yarshater, Online, New York: Columbia University.
Flecker, M. 2010. “A Ninth-Century Arab Shipwreck in Indonesia (the First Archaeological Evidence of Direct trade with China)”. In Shipwreck: Tang Treasures and Monsoon Winds, PP. 101-120. Washington: Smithsonian Museum.
Gulacsi, ZS. 2001. Manichean Art in Berlin Collections (I). Turnhout: Brepols.
Treasury of Dunhuang Musical Heritages (16). 2002. Commercial Press, Hongkong.
Guy, J. 2017. “The Phanom Surin Shipwreck, a Pahlavi Inscription, and their Significance for the History of Early Lower Central Thailand”. Journal of the Siam Society. no. 105. PP. 179-196.
Hansen, V. 2003. “The Hejia Village Hoard: A Snapshot of China’s Silk Road Trade”. Orientations, vol. 34. No. 2. PP. 14-19. HK.
Hallet, J. 2010. “Pearl Cups like the Moon”. In Shipwrecked: Tang Treasures and Monsoon Winds. PP. 75-82. Washington: Smithsonian Museum.
Les Perses Sassanides (Fastes d’un empire oublie 224-642). 2006. Paris: Paris Musees.
Louis, F. 2010. “Metal Objects in the Belitung Shipwreck”. In Shipwreck: Tang Treasures and Monsoon Winds, PP. 85-91, Washington.
Miho Museum (Catalog). 1997. Miho Museum.
Silk Road (the Surviving Treasures from the Northwest China). 2010. Wenwu, Peking.
Shipwrecked: Tang Treasures and Monsoon Winds. 2010. Washington: Smithsonian.
The Tang Shipwreck: Art and Exchange in the 9th Century. Ed. A. Chong and S. A. Murphy; Singapore: ACM.
"The treasure trove making waves". BBC News. 18 October 2008. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 176 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 221 |