
تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 447 |
تعداد مقالات | 4,557 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,380,003 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,068 |
بررسی تنوع ژنتیکی جمعیتهای گندم Triticum boeoticum با استفاده از نشانگر SRAP | ||
مجله ژنتیک و بهنژادی گیاهی | ||
دوره 1، شماره 3، مهر 1403، صفحه 107-122 اصل مقاله (695.25 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/gpb.2024.4853 | ||
نویسندگان | ||
سارا جبالبارزی1؛ محمود ملکی* 2؛ سعید میرزایی2؛ حکیمه علومی3 | ||
1دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه بیوتکنولوژی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران. | ||
2استادیار، گروه بیوتکنولوژی، پژوهشکده علوم محیطی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران. | ||
3دانشیار، گروه اکولوژی، پژوهشکده علوم محیطی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان، ایران. | ||
چکیده | ||
هدف: گندمهای دیپلوئید Triticum boeoticum یکی از خویشاوندان وحشی گندمهای زراعی محسوب میگردند و استانهای غرب ایران یکی از مراکز مهم تنوع این گونه محسوب میشوند. با توجه به اینکه این گونه سالیان درازی در محیط طبیعی و با شرایط متفاوت محیطی رشد یافته، میتواند حاوی ژنهای مهمی جهت تحمل شرایط متنوع محیطی باشند. از طرفی، استانهای غربی ایران که در شرق هلال حاصل خیز قرار گرفتهاند بهعنوان یکی از مراکز تنوع این گونه محسوب میشوند. لذا، با توجه به اهمیت این ذخایر ژنتیکی، تنوع ژنتیکی برخی جمعیتهای این گونه با استفاده از نشانگرهای SRAP بررسی شد. مواد و روشها: در این مطالعه ده جمعیت مختلف گندم وحشی T. boeoticum جمعآوری شده از استانهای غربی ایران در گلخانه کشت شدند تا از بافت برگی آنها برای استخراج DNA استفاده گردد. پس از نمونهگیری از بافت برگی، DNA بهروش CTAB استخراج گردید و سپس با استفاده از پرایمرهای نشانگر SRAP، عمل تکثیر بهوسیلهPolymerase Chain Reaction (PCR) انجام گرفت. سپس عمل الکتروفورز محصول حاصل از PCR بر روی ژل آگارز انجام شد. پس از رنگآمیزی قطعات حاصل از تکثیر، باندها نمایان شد و پس از امتیازدهی باندها و آنالیز نهایی، میزان تنوع ژنتیکی بین جمعیتهای گندم وحشی بررسی شد. نتایج: مجموعاً 114 باند توسط نشانگرهای SRAP تولید شد که همگی چندشکلی قابل قبولی داشتند. تعداد قطعات تکثیر شده با آغازگرهای مختلف، متفاوت بود. بیشترین تعداد قطعه تکثیر شده 14 عدد مربوط به F3R3 و F3R1 و کمترین آن 3 عدد و مربوط به آغازگر F2R4 و F2R5 بود. تجزیه خوشهای بهروش UPGMA نمونههای مورد مطالعه را در 4 گروه قرار داد. بیشترین Polymorphism Information Content (PIC) مشاهده شده، مربوط به آغازگر F1R4 بود. این امر مبین این است که این آغازگر نسبت به سایر آغازگرهای استفاده شده، تنوع بین جمعیت مورد مطالعه را بهتر نشان داده است. نتیجهگیری: نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از نشانگر مولکولی SRAP کارآیی لازم را برای مطالعه تنوع ژنتیکی دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
گندم دیپلوئید؛ ژنوم AA؛ نشانگر مولکولی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 32 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 26 |