مسئلۀ ثبتِ نامجایها در بلوچستان

اصطخری، ابواسحق ابراهیم (1373). ممالک و مسالک، ترجمۀ محمدبن اسعد به عبدالله تستری، به کوشش ایرج افشار، تهران: انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.

بارتُلد، ویلهلم (1377). جغرافیای تاریخی ایران، ترجمۀ همایون صنعتی‌زاده، تهران: انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار یزدی.

جهاندیده، عبدالغفور (1396). فرهنگ بلوچی-فارسی، 2جلد، تهران: انتشارات معین.

خیامپور، عبدالرسول (1384). دستور زبان فارسی، چاپ دوازدهم، تبریز: انتشارات ستوده.

دامنی، عبدالغنی (1380). سیمای تاریخی بلوچستان، تهران: انتشارات پاسارگاد.

دهخدا، علی‌اکبر. (1380). لغتنامه. تهران: دانشگاه تهران.

دیبا، سیدمحمود (1364). سفرنامۀ بلوچستان از علاءالملک، به کوشش سیف‌الله وحیدنیا، تهران: انتشارات وحید.

راثی تهرانی، جعفر (1386). «نام و نام خانوادگی در مغرب‌زمین»، ترجمه از دایره‌المعارف بریتانیکا، نجوای فرهنگ، شمارۀ 3، صص 129-136.

رحیمی زنگنه، ابراهیم؛ کهریزی، خلیل؛ حسینی، ایوب (1392). «کرمانشاه و سوءتفاهمی تاریخی»، جستارهای تاریخی، شمارۀ 2 (پیاپی 8)، صص 19-33.

رضائی باغبیدی، حسن (2009). تاریخ زبان‌های ایرانی، اوساکا(ژاپن): مرکز پژوهش زبان‌های دنیا دانشگاه اوساکا.

رضایی، میترا؛ ملک، مهران. (1402). «تابوی نام»، پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران، دورۀ 12، شمارۀ 23، صص103-120.

رزم‌آرا، علی (1320). جغرافیای نظامی ایران: مکران، بیجا: بینا.

رزم‌آرا، علی (1332). فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادی‌ها)، جلد هشتم، تهران: دایرۀ جغرافیایی ستاد ارتش.

روانبُد، عبدالله (1389). دیوان بلوچی مولانا عبدالله روانبُد، به کوشش عبدالرئوف ملازئی سربازی، ایرانشهر: انجمن ادبی ایرانشناسی بلوچستان.

سپاهی، محمداکبر؛ سیف، عبدالرضا (1401). «بلوچی و واو معدولۀ فارسی»، مجموعه مقالات پنجمین همایش بین‌المللی زبان‌ها و گویش‌های ایران، به کوشش محمود جعفری دهقی، تهران: مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی.

سربازی، عبدالصمد (1378). بلوچ و بلوچستان، ترجمۀ محمدسلیم آزاد، سنندج: انتشارات کردستان.

سیستانی، ملک شاه حسین (1344). احیاءالملوک، به اهتمام منوچهر ستوده، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

شرتونی، رشید (1380). مبادی العربیه، تنقیح و اعداد حمید محمدی، جلد دوم، چاپ هفتم، قم: دارالعلم.

طامه، مجید (1399). «سازه‌های جای‌نام‌ساز در کدهنام‌های ترکیبی ایران و نقش آن‌ها در ایجاد هویت فرهنگی و ملی»، فصلنامۀ مطالعات ملی؛ 85، سال بیست و دوم، شماره 1، صص90-71.

غفرانی، علی و شجاع قلعه دختر، راضیه (1392).  «جغرافیای تاریخی سرزمین مَکران»، تاریخ و فرهنگ، سال چهل و پنجم، شمارۀ پیاپی 91، ص151-133.

قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری، مصوب 15/04/1362، دورۀ 1، جلد، 1، ص 483، برگرفته از سایت مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی: https://rc.majlis.ir/fa/law/show/90769

قریب، عبدالعظیم و دیگران (1380). دستور زبان فارسی پنج استاد، به اهتمام جهانگیر منصور، چاپ دوم، تهران: انتشارات ناهید.

کوثر، انعام الحق (1353). شعر فارسی در بلوچستان، راولپندی (پاکستان): انتشارات مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.

لسترنج، گای (1390). جغرافیای تاریخی سرزمین‌های خلافت شرقی، ترجمۀ محمود عرفان، چاپ هشتم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.

مشکور، محمدجواد (1355). «خلیج فارس و نام آن در طول تاریخ»، بررسی‌های تاریخی، شمارۀ 68، سال 11، ص 85-106.

مقدسی، ابوعبدالله احمد بن محمد (1361). احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، 2 جلد، ترجمۀ علینقی منزوی، تهران: شرکت مولفان و مترجمان ایران.

هاشمی، سیدظهورشاه (2000). سیدگنج، کراچی: آکادمی سیدهاشمی.

ناشناخته (1383). حدودالعالم، با مقدمۀ و. بارتولد و تعلیقات و. مینورسکی، ترجمۀ میرحسینشاه، تصحیح مریم میراحمدی و غلامرضا ورهرام، چاپ دوم، تهران: دانشگاه الزهرا.

وزیری، احمدعلی خان (1386). جغرافیای بلوچستان، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.