آمار
| تعداد نشریات | 26 |
| تعداد شماره‌ها | 447 |
| تعداد مقالات | 4,557 |
| تعداد مشاهده مقاله | 5,380,006 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,083 |
بحران تفکر در رمان‌های دهۀ هفتاد وهشتاد با نگاهی به آرای هایدگر دربارۀ انسان مدرن | ||
| نثرپژوهی ادب فارسی | ||
| مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده، انتشار آنلاین از تاریخ 28 تیر 1404 | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jll.2025.23722.3140 | ||
| نویسندگان | ||
| سعید سلطانی نژاد* 1؛ صدیقه علیپور2؛ مهین دخت فرخ نیا2 | ||
| 1ادبیات فارسی، ادبیات و علوم انسانی، شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران | ||
| 2زبان و ادبیات فارسی، ادبیات و علوم انسانی، شهید باهنر، کرمان، ایران | ||
| چکیده | ||
| دوران مدرنیته، هر‌چه که به رشد بیشتر تکنولوژی دست پیدا می‌کند از تفکر دربارۀ هستی و امر متعالی دور می‌شود. هایدگر فیلسوف معاصر آلمانی این مسأله را به بحران تفکر تأویل می‌کند. بحرانی که انسان را به سردرگمی دچار کرده‌است؛ چنان‌که با وجود انبوه اطلاعاتِ دربارۀ انسان، شناخت او در هاله‌ای از ابهام باقی مانده‌است. از این رو جهان در منظر انسان، تیره و تاریک است و بحران شناسایی انسان که در نتیجۀ فقدان تفکر پیش‌آمده‌است، موج سرگشتگی و تردید را در ذهن انسان مدرن به حرکت درآورده‌است.تأثیر این دیدگاه را می‌توان در رمان‌های مدرن دهۀ هفتاد و هشتاد ایران که غالباً توسط نویسندگان روشنفکر نوشته شده‌است، ملاحظه‌کرد. این مقاله بنا دارد با استفاده از جامعۀ متنی برخی رمان‌های معروف این دو دهه ( همنوایی شبانۀ ارکستر چوبها، کافه پیانو، چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم و منِ او)، ضمن نمونه‌خوانی مصداق‌ها، بحران تفکر و بحران شناسایی انسان را از دیدگاه هایدگر مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. گریز از تفکر دربارۀ هستی، طرح نظرات سطحی و پرسش‌های گذرا دربارۀ انسان و امر متعالی، بیان تردیدها و تناقضات درونی شخصیت‌ها در تقابل با چالش‌های مدرنیته از جمله نتایجی است که از مطالعۀ رمان‌های مورد نظر به دست آمد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| مدرنیته؛ هایدگر؛ بحران تفکر؛ فقدان شناخت؛ رمان‌های دهۀ هفتاد و هشتاد | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 16 |
||