
تعداد نشریات | 26 |
تعداد شمارهها | 447 |
تعداد مقالات | 4,557 |
تعداد مشاهده مقاله | 5,379,993 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,580,058 |
بررسی و تحلیل اندیشه پایداری در متون منثور عرفانی از قرن پنجم تا قرن هفتم هجری | ||
ادبیات پایداری | ||
دوره 15، شماره 28، شهریور 1402، صفحه 27-60 اصل مقاله (958.09 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22103/jrl.2023.4017 | ||
نویسنده | ||
طاهره افتخاری* | ||
دانش آموخته مقطع دکتری زبان و ادبیات فارسی (دبیر ادبیات فارسی ناحیه 3 اصفهان) | ||
چکیده | ||
یکی از موضوعات قابلتوجّه در متون عرفانی، بررسی روابط عرفا با حاکمان زمانه و چگونگی برخورد با آنان است. در بادی امر به نظر میرسد که عرفا با سیاست بیگانهاند و عرفان که از مقولۀ معنا، کشف و شهود، خلوت و خلسه است، با سیاست که پدیدهای بیرونی، عمومی، اجتماعی و مرتبط با زندگی و معیشت انسانهاست؛ قابل جمع نیست و رابطهای بین معنویتگرایی و عرفان با سیاستورزی وجود ندارد. بررسی متون عرفانی نشان میدهد که علاقهمندی عارفان به سرنوشت انسان و سعادت و شقاوت او که به گونهای با شیوۀ ادارۀ کشور مرتبط است، آنها را به واکنش در برابر سیاست و حکومت واداشته است. بسیاری از بزرگان عرفان در آثار خود به پایداری سیاسی پرداخته و دیدگاه خود را نسبت به مسائل سیاسی و گردانندگان حکومت بیان نمودهاند. مؤلّفههایی چون: توصیه حاکمان به عدالتورزی، ستمستیزی، انتقاد از حاکمان، حقگویی در برابر حاکمان ظالم و پایداری در برابر قدرتهای حاکم، بیانگر نقد و اعتراض به رفتار حاکمان و پایداری سیاسی عرفا میباشد. | ||
کلیدواژهها | ||
واژههای کلیدی: عرفان؛ پایداری؛ انتقاد؛ نثر فارسی | ||
مراجع | ||
-آشوری، داریوش. (1366). دانشنامه سیاسی، چ اول، تهران: سهروردی.
-ایلانلو، مژگان. (1384). گفتگوهایی دربارۀ عرفان و انسان امروز، ج1، تهران: مؤسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی.
-باستانی پاریزی، محمد ابراهیم (1373). سلجوقیان و غز در کرمان چ اول، تهران: کورش.
-بشیریه، حسین. (1385). جامعهشناسی سیاسی، چ دوازدهم، تهران: نی.
-پارسانیا، حمید. (1386). عرفان و سیاست، قم: بوستان کتاب.
-پطروشفسکی، ا، پ،. (1366). تاریخ اجتماعی- اقتصادی ایران، در دورۀ مغول، ترجمۀیعقوب آژند، تهران: اطّلاعات.
-توسّلی، غلامعباس. (1380). جامعهشناسی دین، تهران: سخن.
-جامی، عبدالرحمان،(1370).نفحاتالانس من حضراتالقدس، به تصحیح محمود عابدی، تهران: اطلاعات.
-چهرقانی، رضا. (1396). «ادبیات پایداری در ایران، بازشناسی مؤلفهها، فرصتها و چالشها.»، ادبیّات پارسی معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال هفتم، ش دوم، صص1-33.
-حسامپور، سعید و حاجبی، احمد. (1387). «سهم ادبیّات پایداری در کتابهای درسی»، در مجموعه مقالات اوّلین کنگره ادبیّات پایداری، به کوشش احمد امیری خراسانی، تهران: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدّس.
-حسینپور، علی. (1384). «سلاطین عزلت (رویگردانی عارفان از حاکمان و رویکرد به مردم)»، نشریه مطالعات عرفانی، شماره دوم، زمستان، صص 41-61.
-رازی، نجمالدّین. (1380). مرصاد العباد من المبدأ الی المعاد، به تصحیح محمّد امین ریاحی، تهران : انتشارات علمی و فرهنگی.
-رازی، نجمالدّین. (1381). مرموزات اسدی در مزمورات داوودی، با مقدّمه و تصحیح محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن.
-راوندی، محمّد بن علی بن سلیمان. (1364). راحهالصدور و آیهالسرور در تاریخ آل سلجوق، تصحیح محمّد اقبال، با حواشی و فهارس مجتبی مینوی، چ دوم، تهران: امیر کبیر.
-ریتر، هلموت. (1376). دریای جان، ترجمه عباس زریاب خویی و مهرآفاق بایبردی، ج 1، تهران: الهدی.
-زرینکوب، عبدالحسین. (1373). پله پله تا ملاقات خدا، چ هفتم، تهران: علمی.
-زرینکوب، عبدالحسین. (1377). ارزش میراث صوفیه، چ هشتم، تهران: امیر کبیر.
-سجّادی، ضیاءالدین. (1372). مقدمهای بر عرفان و تصوّف، تهران: سمت.
-سعدی، مصلحالدّین. (1372). کلّیات، به تصحیح محمّدعلی فروغی،چ هشتم، تهران: جاویدان.
-سنگری، محّمدرضا. ( 1383). «ادبیّات پایداری»، شعر، شمارۀ 3.
-صفا، ذبیحالله. (1367). تاریخ ادبیّات در ایران، ج 2، چ هشتم، تهران: فردوس.
-طباطبایی، جواد. (1383). زوال اندیشه سیاسی در ایران: گفتاری در مبانی نظری انحطاط ایران، چ پنجم، تهران: کویر.
-طباطبایی، جواد. (1385). خواجه نظامالملک، چ دوم، تهران: ستوده.
-عطّار، فریدالدین. (1380). تذکرهالاولیاء. تصحیح محمّد استعلامی، چ12، تهران: زوار.
عین القضات همدانی. (1362). نامههای عین القضات همدانی تصحیح عفیف عسیران، عفیف و علی نقی منزوی. تهران: منزوی.
-غزّالی، ابوحامد امّام محمّد. (1362). مکاتیب فارسی (فضائل الانام من رسائل حجه الاسلام). تصحیح عبّاس اقبال، چ دوم، تهران: امیر کبیر.
غزّالی، ابوحامد امّام محمّد. (1367). نصیحهالملوک، تصحیح جلالالدین همایی، چ چهارم، تهران: هما
غزّالی، ابوحامد امّام محمّد. (1383). کیمیای سعادت، به کوشش حسین خدیوجم، ج 1، چاپ ششم، تهران: علمی و فرهنگی.
-قشیری، ابوالقاسم. (1367). ترجمه رساله قشیریه، به تصحیح بدیع الزمان فروزانفر، چ سوم، تهران: علمی و فرهنگی.
-قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود. (1389). درّهالتاج، به کوشش مهدخت بانو همایی، تهران: اختران.
-لوئیزان، لئونارد. (1379). فراسوی ایمان و کفر، مترجم مجدالدّین کیوانی، چ اول، تهران: مرکز.
-محمّد بن منوّر. (1381). اسرار التوحید فی مقامات الشیخ ابی سعید، تصحیح محمّدرضا شفیعی کدکنی، 2 جلد،چ پنجم، تهران: آگاه.
-معین. محمّد. (1388). فرهنگ فارسی.تهران: امیرکبیر.
- مولوی، جلال الدّین محمّد. (1369). فیه ما فیه، تصحیح بدیع الزمان فروزانفر، چ ششم، تهران: امیر کبیر.
-مونتسکیو، شارل. (1322). روحالقوانین، ترجمه علیاکبر مهتدی، تهران: چاپخانه مجلس.
-میرصادقی، جمال. (1377). واژهنامۀ هنر داستاننویسی، تهران: کتاب مهناز.
- نسفی، عزیزالدین. (1381). انسان کامل، به کوشش محمودرضا اسفندیار، تهران: اهل قلم.
- نسفی، عزیزالدین. (1382). زبدة الحقایق، تصحیح، مقدمه و تعلیقات از حقوردی ناصری، چ دوم، تهران: طهوری.
-نسفی، عزیزالدین. (1379). بیانالتنزیل، تصحیح و تعلیق از علی اصغر میر باقری فرد، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
-نظامالملک، حسن بنعلی. (1372). سیاستنامه، به تصحیح عباس اقبال آشتیانی، تهران: اساطیر.
-هجویری، ابوالحسن علیبن عثمان. (1371). کشفالمحجوب، به تصحیح والنتین ژوکوفسکی، با مقدمه قاسم انصاری، چ دوم، تهران: طهوری. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 179 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 178 |